نصیر بوشهر – محمد لطفی – هنرمندی فرهیخته از نسل عاشقان وارسته حمید تنگستانی که نوای روح انگیز نی اش می برد ما را تا فراز تصور وتفسیر، تا مرز معنا
شدن بر دایره هستی،همانگونه که میدانیم
در حوزه عرفان اسلامی نی از نگاه مولانا همان انسان است دلیل آنکه مولانا از میان مجموعه آلات موسیقی موجود در آن دوره، نی را برای بیان مقصودش انتخاب می‌کند، این است که از منظر مولانا نی همان انسان است«انسانم آرزوست» اما زیبایی کار در اینجاست که حمید تنگستانی چقدر به منبع عظیم نور مولوی بلخی نزدیک بوده است که اینچنین فروتنانه در اوج استادی افتادگی را برگزید،شعاع نور عاشقی با حمید چه کرده بود که نی را که بر لب می نهاد گویی اینجا بود ونبود آن زنده یاد به پختگی در کمال رسیده بود که صحبت کردن در باره آ ن دراین مقال نمی گنجد،حمید تنگستانی سالها با تمام
وجودش،باورهایش را درنی دمید،برای شناخت بیشتر تنگستانی باید از مرز خیلی چیزها گذشت،از مرز منیت و..برای شناخت او باید معنا شد تا به معنی رسید،تصور وتفسیر انسانهایی از جنس حمید تنگستانی کار آ سانی
نیست،آ نها آموزگاران عصری هستند که ما افتخارهمزیستی با آنها دروقتی معین داشته ایم ،باشد که زیستن دوباره ای را با آ نها در زمانی دیگر تجربه کنیم…

• منبع خبر : نصیر بوشهر