چهارمین دوره لیگ برتر فوتبال ساحلی در سال ۹۰ با یک سنت شکنی برای ما همراه بود و آن قهرمانی در جام خلیج فارس در اردیبهشت همان سال بود که با حضور تیمهای ندسا شیراز، موج گناوه و تیم بندرعباس برگزار گردید. شرکت در آن تورنمنت دو نکته مهم در بر داشت؛ نکته اول باور پذیرکردن فتح جام قهرمانی و نکته دوم، کشف جوانانی از جمله آرش کرمی و ستاره شدن حمید میهندوست در بازی فینال مقابل بندرعباس بود که نقش یک راس کلاسیک را ایفا کرد.
مانند سالهای قبل جریان نقل و انتقالات به خوبی صورت گرفت و حسین رهاوی به تیم پیوست. این برای اولین بار بود که در پست دروازبانی، بازیکنی از خارج استان جذب می شد.
لیگ آغاز شد، با یک بازی خوب مقابل مبارکه اصفهان که پیروزی پرگل آن‌روز حکایت از آینده خوب می داد. .در ادامه راه بخوبی رقبای اصلی خود که ندسا شیراز و امواج بندرعباس بود شکست دادیم و به عنوان تیم اول گروه به جمع چهار تیم نهایی رسیدیم. خوشبختانه تیم به تعادل بسیار خوبی رسیده بود و در تمامی خطوط بازیکنان جوان و باتجربه داشت.
بازی های نهایی به صورت متمرکز در شهر بندرعباس آغاز شد و در اولین دیدار دریانوردان در یک بازی پرحاشیه بازی را به ویژن تهران واگذار کرد ولی این برای ما پایان راه نبود. دریانوردان رفته بود که جام قهرمانی را به بوشهر بیاورد. در بازی دوم به راحتی ندسا شیراز را از سر راه برداشتیم و مسیر برای قهرمانی هموار شد. نتایج مسابقات به گونه ای رقم خورده بود که پیروزی در دیدار نهایی مقابل شهرداری، قهرمانی را برای ما به ارمغان می‌آورد. روز موعود فرا رسید؛ فتح جام قهرمانی لیگ برتر ساحلی که با شکست شهرداری تبریز به ثمر رسید. برای اولین بار معتبرترین جام ورزش های تیمی به بوشهر می‌رسد.
چهار فینال و سرانجام قهرمانی در سال ۹۰ با تیمی بدون اسپانسر که تمام معادلات را بهم زده بود.[فاتح سه دوره قبل لیگ همه شان اسپانسر داشتند.] دیگر این قهرمانی یک رویا نبود، این یک حقیقتی بود که اتفاق افتاده بود. با تیمی متشکل از بازیکنان باتجربه، باانگیزه، جوان و با مدیریتی قوی و تشکیلاتی منظم که برای بدست آوردن رویاهای خود به تلاش ادامه می داد.
در آن سال دو بازیکن بوشهری دیگر بنام‌‌های مصطفی کیانی و حسن جوادی به تیم ملی دعوت شدند.

• منبع خبر : نصیر بوشهر