افشین حکیمیان – آن آمال و آرزوهای اصلی که در زیر بار استمرارخواهی‌ منتج از غریزه‌ی راز بقا، گم‌وگور شود. از یادها سترده شود، همین می‌شود که اصول اصلی اصلاح‌طلبی که همان آزادی و حقوق از یاد رفته‌ی ملت است را خودآگاه و یا که ناخودآگاه از یادها پاک می‌کنند و در شیوع این نگاه معیوب، شاخصه‌های حذف و طرد نظارت استصوابی عُرف و عادت زبان و گفتارشان می‌شود.

چون استمرارِ به هر نحو ممکن، عادت و شایع شود. چون این نگاه میدان‌دار اصلاح‌طلبان رسمی گردد و بر ذهن و ضمیرشان عادت و مرسوم شود؛ باید که اعلان کاندیداتوری جناب تاج‌زاده موجب سؤال و شگفتی‌شان شود.

باید که محمد عطریانفر پیش از ورود شورای نگهبان به عرصه‌ی ناصواب تأیید و ردصلاحیت، خود آستین بالا بزنند تا احتمال “تأییدصلاحیت تاج‌زاده” را به وصفِ “اقدامی خلاف تصور”، غیر مشروع و انگاری غیرقانونی قلمداد کنند.

گویی همین‌ها هستند که به فراموشی عمد و یا غیرعمد شاخصه‌های اصلی اصلاح‌طلبی، می‌خواهند تنها الگوی نقش تدارکاتچی بر قامت ریاست‌جمهوری امکان جلوه‌گری و جلوه‌فروشی داشته و از هرگونه یادآوری ماهیت اصلی و قانونی این نهاد مانع می‌شوند.

و البته در ادامه‌ این مشروعیت‌طلبی جعلی برای این نقش و جایگاه است که هنجارهای اصلاح‌طلبی اصیل را از یاد برده و انگاری به داوطلبان بی‌اجر و قرب قلع و قمع آزادی‌خواهان مبدل می‌شوند.

و شوربختانه چونان در این نقش به جد فرو می‌روند که سین‌جیم تاج‌زاده را هم از سر گرفته‌اند که تو که انتخابات مجلس اخیر را تحریم کردی، تو را چه کار به انتخابات ریاست‌جمهوری؟

و یادشان می‌رود که هم آنهایی را که بر سر لیست منتخب خود خوش‌نشان‌شان کرده‌اند، همان‌هایی هستند که یا از غلبه‌ی میدان شکوه کرده‌اند و یا از نداشتن قلم و کاغذی در اختیار خود؛ که همین الانی که بر سر کارند، بتوانند نقشی مؤثر در این دم‌ودستگاهی که متولی آن‌اند، به هم بزنند.

آنها انگاری بدین موضع‌گیری‌ها به شیر بی‌یال‌ودم اصلاح‌طلبی راضی‌ و خوشنودند و دنبال نقشی شاخص در این تعریف توسری‌خورده از برای خویش هستند‌. انگاری که نقشی به‌سان نمایندگی شورای نگهبان در میان اصلاح‌طلبان؛ تا شاید بدین نقش زحمت آنها را کم کنند و قلع و قمع مخالفان از سنگینی هر هزینه‌ای آسوده شود.

و البته، گویی زور بسیار هم می‌زنند که هنجارهای دستکاری شده از این اصلاح‌طلبی جعلی را متداول و مرسوم کنند.

و ازاین‌رو، از میدان‌داری این کارگزاران است که شاخصه‌های اصلاح‌طلبی از زبان‌های‌شان می‌افتد. قصه‌ی آزادی و حقوق ملت از حرف و حدیث کارگزاران گم می‌شود و آنها سنخ و لونی زیروزبرشده از این گفتمان مبارک را برمی‌سازند که گویی یا به کار گرم کردن تنور انتخابات می‌آید و یا استمرار وضع موجود.

و آن گفتمان از آن جنس و جنم اصلاح‌طلبی خالی می‌شود. از آن گرمابخش دل و جان مردم آزادی‌خواه.

• منبع خبر : راهبرد