«لطفاً با ماسک وارد شوید!»، «لطفاً بدون ماسک وارد نشوید!». این جمله‌های هشدار دهنده مدت‌ها است که بعد از شیوع ویروس کرونا در کشور، پشت شیشه‌ی مغازه‌ها، فروشگاه‌ها، ورودی ادارات، ،بانک‌ها
آرایشگاه‌ها، مطب پزشکان، مراکز درمانی و هر مکانی که بنابر نیازهای زندگی اجتماعی رفت و آمد در آن ضرورت دارد، دیده می‌شود. تا پیش از این، جمله‌های هشداری ذکر شده در مکان‌های عمومی وجود نداشت اما این روزها نصب این هشدارها به‌دلیل شیوع ویروس کووید ۱۹ همه‌گیر شده است؛ برای تأکید و یادآوری به آن دسته از افرادی که همچنان این قانون مهم را نادیده می‌گیرند و یا برای حضور در مکان‌های عمومی و سربسته،
زدن ماسک را فراموش می‌کنند. قانونی که رعایت نکردن آن می‌تواند جان ارزشمند انسان‌های زیادی را به‌خطر اندازد و آگاهانه یا ناآگاهانه مسئولیت اخلاقی و حتی کیفری و مدنی را نسبت به نفس دیگران، نیز برای افراد به‌دنبال داشته باشد.
قانون اجباری شدن
ماسک از سوی وزارت بهداشت و ستاد مقابله با کرونا در کنار شست‌وشوی منظم دست‌ها، حفظ فاصله‌ی اجتماعی
و رعایت دیگر اقدامات بهداشتی به عموم مردم در اماکن عمومی و سرپوشیده، اعلام شده است.
این قانون در بخشنامه‌های داخلی سازمان‌های دولتی و کلیه مراکز خدماتی عمومی و خصوصی (اصناف) نیز در دستور کار قرار گرفت به طوری که بی‌توجهی کارکنان سازمان‌ها و مکان‌های مربوطه، تخلف اداری یا صنفی
محسوب شده و همچنین بی‌توجهی ارباب رجوع به‌ آن نیز محدودیت و حتی قطع ارائه‌ی خدمات این دستگاه‌ها را به دنبال دارد. اما این الزام از سوی برخی مردم در اماکن عمومی همچنان و به‌هر دلیلی رعایت نمی‌شود. بنابراین لازم است،
راهکارهای مناسب‌تری برای تشویق یا الزام به رعایت این مهم در نظر گرفته شود.
نکته‌ی مهم در میان توصیه‌های آموزشی وزارت بهداشت که بارها هم به آن اشاره شده، نحوه‌ی قرار دادن ماسک بر روی صورت است که یادآوری آن را در این نوشته ضروری می‌دانم. به این ترتیب که ماسک را باید به‌گونه‌ای روی صورت قرار دهیم که بینی، دهان و چانه را به‌طور کامل بپوشاند و از قرار دادن ماسک زیر بینی خودداری
کنیم و یا ماسک خود را زیر چانه قرار ندهیم زیرا احتمال آلودگی بخش‌هایی از صورت مانند زیر چانه به ویروس کرونا زیاد است. بارها دیده شده افراد ماسک را زیر بینی خود کشیده‌اند به نحوی که تنها دهان را پوشانده است یا ماسک خود را هنگام سخن گفتن در مکان‌های عمومی سرپوشیده از روی دهان به زیر چانه کشانده و دوباره به روی صورت خود برمی‌گردانند. از این‌رو لازم است که همه‌ی ما به روش درست استفاده از ماسک و رعایت پروتکل‌ها بیشتر توجه کنیم و به‌دلیل تکرار شدن این توصیه‌های مهم و حیاتی، عادت زده نشویم و از اهمیت و پی‌گیری آن‌ها با این توجیه که خودمان آگاهیم، نکاهیم.
هر بار که بنابرضرورت در خیابانی حضور یافته و به این جمله‌های هشداری روی شیشه یا ورودی مکانی چشم می‌دوزم، بی‌درنگ به یاد جمله‌ی«لطفا‍ً با لبخند وارد شوید» می‌افتم که به‌ندرت آن را قبل از شیوع ویروس کرونا، پشت شیشه‌ی برخی مغازه‌ها دیده بودم. این‌روزها عمل به این جمله‌ی مثبت پیشنهادی، حتی اگر هم در ویترینی دیده شود، دیگر پشت این ماسک‌ها به‌چشم نمی‌آید. دیگر لبخند زدن ما برای فروشنده، کارمند یا
متصدی آن مکان عمومی، اهمیتی ندارد. او تنها ماسک زدن مراجعانش را می‌خواهد و توجه دارد که آنها به این قانون حفاظتی عمل کنند.
با شیوع ویروس کرونا، ماسک جزء مهمی از پوشش ما شده است زیرا برای رعایت پروتکل‌های بهداشتی در مکان‌های عمومی اهمیت بیش از اندازه‌ای دارد. بنابراین مرد و زن، کودک و جهان‌دیده، در هر موقعیت شغلی و اجتماعی باید برای حفظ جان خود و سایرین با این جریان همگام شود. از این‌رو در فضای کنونی و اجبار حاکم باید از جمله‌ی
پیشنهادی «لطفاً با لبخند وارد شوید!»، تفسیر موسع کنیم و آن را به «لطفاً با ماسک وارد شوید!»، تعبیر کنیم زیرا استفاده
از ماسک به اندازه‌ی همان لبخند و البته بالاتر از آن مهم و ارزشمند است. آن لبخند‌ که با دیدن جمله‌ی پشت ویترین شاید به ظاهر بر لب‌مان قرار می‌گرفت، لحظاتی را برایمان دلپذیر می‌کرد اما این لبخند که به ماسک زدن تعبیرش می‌کنیم، به‌واقع خرسندی و لبخندی است واقعی و درونی که پیامد آن تداوم زندگی خودمان و اهمیت و احترام به جان با ارزش دیگران است.

• منبع خبر : نصیر بوشهر