نصیر بوشهر – جعفر روی دل – قطعا گام های اول توسعه و پیشرفت هر جامعه توسط مردم و در راس آن شورا ها و با گزینش مدیران توانمند می باشند اما چرا افرادی با چند سال سابقه عضویت در شورا و داشتن سوابق اجرایی متعدد و نتوانستند به موفقیت چشمگیری دست پیدا کنند و این توانمندی را به فعل در آوردند نقش مطالبه گری مردم درجامعه امروز به دلیل عدم بها دادن به NGOها و سمن های مردمی تا حدودی از بین رفته است و مطالبه گری فردی نیز در بیشتر موارد به نوعی تقابل فرد با نهاد مربوطه و یا حتی ممکن هست به تقابل فرد با حکومت تلقی شود وسبب به خطر افتادن حقوق و آزادی افراد می شود و نتیجه مثبتی نیز عاید جامعه نمی گردد واز طرفی برخی مردم به دلیل مشغله های زیاد زندگی و وضعیت نابسامان ( اقتصاد و بازار) را ناشی از اجرای یک سری سیاست های نادرست بالادستی و نظام متمرکز اداری می دانند واین فکر در جامعه ترویج شده که خیلی کار زیادی ازدست کسی بر نمی آید و بهتر هست که بی تفاوت باشند بنابراین نقش شورا ها در ایجاد این فضا درجامعه با تکیه بر خرد جمعی و دخیل کردن مردم در سرنوشت خود و استفاده از ظرفیت نخبگان و فعالین اجتماعی و رسانه ای بسیار کمرنگ بوده و مورد انتقاد جدی می باشد بنابراین برای اصلاح وضع موجود مردم در شورا به افرادی نیاز دارند که هم خواسته ها و مطالبات مردم را نمایندگی و هم زمبنه را جهت مشارکت و ورود افراد نخبه و صاحب نظر و فعال با بهره گیری از حداکثر پتانسیل موجود فراهم نمایند وگرنه احداث یک خیابان یا پارکینگ اگر شورا هم نباشد توسط شهرداری انجام می شد امروز شورا به افرادی نیاز دارد که علاوه بر پتانسیل فوق با انگیزه و دلسوز و جسور و حق طلب و قانون دان و بدون نگاه به منفعت شخصی و یا گروه خاص خود را وام دار مردم بدانند و در مقابل حق و حقوق مردم سینه سپر کند و با استفاده از ظرفیت موجود بتواند با ابتکار عمل و خلق ایده های جدید و تعاملات لازم در لوای قانون نقش آفرینی کنند وگرنه یدک کشیدن یک عنوان چه عضو شورا و چه رئیس شورا هیچ تغییری را در جامعه ایجاد نخواهد کرد

• منبع خبر : نصیر بوشهر