نصیربوشهر – مجید غاله – در قانون بعضی کشورها به ویژه قانون کشورهای استکباری، قانون جنگل را می توان به وضوح مشاهده نمود، زور مندان عالَم تنازع بقاء و استثمار ملتها را در جهت سیطره و چپاول اموال آنها ،به‌عنوان نقشه راه و استراتژیک ترین سیاست راهبردی برای ادامه حیات خود می دانند ، در دنیای پر ازظلم وجنایت امروز ،کشور های ضعیف و کمتر توسعه یافته بویژه کشورهای اسلامی و خاورمیانه ای ،لقمه لذیذ و دلچسبی برای استعمار گران پیشین و نوین جهانی است، که در روند تحولات جهانی ،به وضوح قابل مشاهده می باشد، در روابط بین الملل ،تعاملات کشورهای قدرتمند با کشورهای ضعیف ، منطقِ حاکمیتِ اِعمال قدرت وفشار استوار وبرقرار است نه گفتگوو مذاکرات فی مابین و واقعی ،چنانچه کشوری خواسته باشد به حقوق خویش در برابر قدرتهای جهانی دست یابد ، بایستی دارای مولفه‌های قدرت و عناصر قدرت ملی داخلی باشد، در ایامی که ایران اسلامی درخت نوپای انقلاب اسلامی خود را آبیاری می کرد و توان دفاعی و نظامی کشور دستخوش تحولات عدیده ای شده بود، آمریکا با حمایت از صدام و تحریک او و دادن نقش جدیدژاندارمی منطقه ای به وی ، جنگ نابرابری را با ایران شروع کردند که در آن بیش از ۷۰ کشور مستقیم وغیر مستقیم دخالت نظامی، لجستیکی، اطلاعاتی، مالی و… داشتند، صدام عفلقی ،غلام حلقه بگوش استکبار جهانی، برای ماموریتی بزرگ درجهت تامین منافع دشمنان انقلاب اسلامی نوپای ما که تازه در حال شکل گیری ورشد کردن بود قدم به میدان رزم گذاشت ،چه کسی بهتر از صدام برای نقش آفرینی وخوش رقصی ، که بتواند سدی در برابر گسترش انقلاب و نابودی سرمایه های انسانی و مادی ایران وعراق باشد، صدام تا بُنِ دندان مسلح، از اوایل سال ۵۹ با گسترش ناامنی در مرزهای جنوبی و غربی کشور با سنجش وبراورد توان دفاعی نیروهای مسلح و مرزی ایران ، بالاخره در ۳۱ شهریور ۵۹ با عنوان وارث و سردار قادسیه وباتکبر و غرور خاص خود با شلیک تفنگ اهدائی اربابان خود، تهاجم همه جانبه را به سرحدات کشور آغاز نمود، بعد از روزهای آغازین جنگ که با عدم آمادگی ارتش و نیروهای مردمی همراه بود و باعث شده بود هزاران کیلومتر اراضی کشور و چندین شهر تصرف نماید با دستور امام راحل و حضور ارتش و نیروهای مردمی در برابر نیروهای عراقی ،سرآغازی بود بر زمینگیر شدن دشمن ، زمانی که دشمن توان ادامه حمله به عمق خاک ایران از دست داد، عملیات شکست حصر آبادان و دور کردن نیروهای عراقی از جاده آبادان ماهشهر و مارد، آغاز و شروعی بود بر عملیات های ظفرمندانه نیروهای ایرانی که تا پایان جنگ تحمیلی ادامه داشت، درطول این جنگ نابرابر ، حملات ایران به استحکامات عراق به وضوح نشان داد که شجاعت و غیرت ایرانی می تواند برتری بر فناوری را به جهانیان نشان دهد،باید اذعان نمود که ما ایرانیها همچنان به آن جنگ با افتخار نگاه می کنیم و اعتقاد راسخ داریم که در طول ۸سال دفاع مقدس، تجارب ارزشمندی بدست آوردیم تا نقشه امنیتی فعلی ایران را تضمین نمائیم، ان چه امروز جهان استکبار از گزینه های روی میز و زیر میزمی گوید جز استیصال که ازخوی استکباری خود است که نمی تواند این کلمات را فراموش نماید، نیست و چون قدرت حمله در خود نمی بیند به ناچار کلمات تهدید آمیز را بر زبان جاری و ساری می نماید، ۸سال مجاهدت ایرانیان ، ۸سال بیمه و گارانتی کشور به همراه داشت، باید اذعان نمود که دفاع مقدس را باید، حفاظت از تمامیت ارضی کشور قلمداد نمود تا آذربایجان و گرجستانی دیگر همانند قرار داد ننگین گلستان سال ۱۸۸۲ از وطن پاره پاره نگردد، همچنین دفاع مردم برای این بود که همانند سال ۱۹۰۵ و طبق قرار داد ننگین حکمیت ژنرال اسمیت سیستان به پاکستان واگذار نگردد، شهیدانی دادیم که بحرین با بیش از ۳۳ جزیره( در سال ۱۳۵۰ توسط محمد رضا شاه به قول خودشان شوهر دادند) دیگر از وطن جدا نگردد، اسیرها دادیم برای جلوگیری ازجدائی منطقه ای همانند نخجوان و ارمنستان که با قرارداد ننگین ترکمانچای صورت گرفته بود، زخمی ها دادیم برای ماندن افغانستان وهراتی دیگر برای ایران که به موجب معاهده پاریس درسال ۱۸۵۷ تفکیک نگردد ،رزمندگان جنگیدند تا ترکمنستان ،ازبکستان و قرقیزستان همانند سال ۱۸۸۳ گوشت قربانی دیگری برای کشور نباشند، خون دادیم تا شهر بندری و زیبای فیروزه در شرق مازندران که در زمان محمدرضا شاه به شوروی واگذار گردیده بود شاهد دو باره جدائی بندری دیگر از کشور نباشیم، ارزش دفاع مقدس که توسط مردم صورت گرفت همگان خوب می دانند و با افتخار سرمان را بلند می کنیم که ۸سال دفاع جانانه را با همه فشارهای جهانی و تحریمها و تنها بودن در جنگ، با توکل بر خداوند و امدادهای غیبی گذراندیم و حتی یک وجب از خاک میهن را به دشمنان ندادیم.
والسلام

• منبع خبر : نصیر بوشهر