«بسم الله الرحمن الرحیم
هست کلید در گنج حکیم»

{قدرت خواندن؛نوشتن و آموختن…!}

•• بیست نکته کوتاه؛ اما اساسی و حیاتی در باب خواندن؛ نوشتن و آموختن:

++مقدمه:
در طلیعه ی کلام؛ آیاتی از سوره مبارکه ی علق؛
در باب اهمیت علم،قلم و آموختن:

(اقراباسم ربک الذی خلق…
بخوان به نام پروردگارت که آفرید…
+اقرا و ربک الاکرم…
بخوان؛و پروردگار تو کریم ترین«کریمان« است…
+الذی علم بالقلم …
همان کس که به وسیله قلم آموخت…
+علم الانسان مالم یعلم…
آنچه را انسان نمی دانست«به تدریج» به او آموخت…)
[قرآن حکیم/سوره ی علق]

+به تعبیر فاخر و فخیم حکیم ابوالقاسم فردوسی:
{میاسای ز آموختن یک زمان/
به دانش میفکن دل اندر گمان/
چو گویی که وام خرد توختم/
همه هرچه بایستم آموختم /
یکی نغز بازی کند روزگار/
که بنشاندت پیش آموزگار}

••نکته ی اول:
خواندن و نوشتن راهیست برای خلق کردن و آفرینش نمودن…
به تعبیر بزرگان خرد و ادب:
{هر چیز که به زبان آید به جهان آید…!}

۰۰نکته ی دوم:
خواندن و خوانش نمودن؛
باعث تنوع؛ تغییر و توسعه قرائت های ما از زندگی خواهد شد…
در حقیقت نوع نگاه ؛نگرش و تفسیر های ما را از عالم وجود وسعت و رفعت می بخشد…
+به تعبیر فاخر سعدی سخن:
{برگ درختان سبز در نظر هوشیار/هر ورقش دفتری است معرفت کردگار}
+ برایان تریسی معتقد است:
[یادگیری مداوم؛ حداقل شرط لازم برای موفقیت در هر زمینه ای است که در آن فعالیت می کنید…
هر روز چیز تازه ای بیاموزید…]

••نکته ی سوم:

خواندن ؛باعث ارتقاء سطح و ارتفاع نگاه خواهد شد…
خواندن و خوانش کردن؛ باعث آفرینش جهان انسانی و انسان جهانی خواهد شد…!!
خوانش نمودن جهان درون و سرزمین وجودی؛انسان را وسعت و عظمت می بخشد…
به تعبیر مانای حکیم ناصر خسرو قبادیانی:
{بدان خود را که گرخود را بدانی/ز خود هم نیک و هم بد را بدانی/شناسای وجود خویشتن شو/پس آنگه سرفراز انجمن شو}

••نکته ی چهارم:
نوشتن و کتابت نمودن؛ رد پای عبور است…!
در حقیقت ما با نگاشتن،ردپایی از خود به جا می گذاریم که در آینده، هنگامی که به گذشته می نگریم،می دانیم و به یاد می آوریم که از کدام گذرگاه و کدام مسیر گذر
کرده ایم …

••نکته ی پنجم:
نوشتن و نگاشتن؛ راهیست برای بیان خود؛ اشتراک اندیشه ها و همچنین پرده‌برداری از خویشتن و افتتاح اقلیم عظیم وجودی خویش..!

••نکته ششم:
خواندن و خوانش نمودن؛باعث خود روایت گری محققانه ، بلندنظرانه و مهربانانه در سفر زندگانی خواهد شد…
به تعبیر زیبای فریدون مشیری که جاودانه می سراید:
{ای باغ پر طراوت اندیشه های ناب/پنهان ز برگ برگ تو اعجاز آفتاب/جان من و تو یک نفس از هم جدا مباد/
ای خوب جاودانه،ای دوست،ای کتاب}

••نکته هفتم:
خواندن؛ میادین مفاهیم ما را گسترده می سازد… مفاهیم در حقیقت معابر معانی هستند…
از نظرگاه پروین اعتصامی:
{حدیث نیک و بد ما نوشته خواهد شد/
زمانه را سند و دفتری و دیوانی است}
فلذا با نوشتن و خواندن، گنجینه ی واژگان و مفاهیم آدمی توسعه می یابد و این مهم، باعث اکتشاف و استخراج دفینه های عقول و خزینه های اندیشه خواهد شد…!!

••نکته هشتم:
نوشتن؛ راهی برای اشتراک خوداست…!
در حقیقت نوشتن راهی برای ایجاد ارتباط اثربخش بخش و ساخت شبکه معنایی آدمی است…
مطالعه و آموختن؛ در واقع راهیست جهت اتصال معنایی با بزرگان خرد و ادب در تمامی ادوار…
از منظراندیشمندنو اندیش، رنه دکارت:
[مطالعه؛یگانه راهی است برای آشنایی و گفتگو با بزرگان روزگار که قرن ها پیش در دنیا به سربریده و اکنون در زیر خاک آرمیده و منزل دارند…!]

••نکته ی نهم:
خواندن می بایست کار روزانه ی انسان و افراد جامعه ی انسانی باشد چرا که باعث فرزانگی و فرهمندی اجتماعی خواهد شد…
از نظرگاه سقراط حکیم:
[جامعه ای فرزانگی و سعادت می یابد که «خواندن»کار
روزانه اش باشد…!]

••نکته ی دهم :
نوشتن؛شفابخش اندیشه و جان است…
نگاشتن گاها به نوعی باعث تخلیه هیجانی و سم زدایی
از سرزمین وجودی خواهد شد…!

نکته ی یازدهم:
نوشتن؛ میراثی ماندگار و جاودان است …
در مدیریت دانش؛ نوشتن را« ثبت دانش» می گویند…
از منظر امیر دانایی حضرت علی علیه السلام:
[دانش؛میراثی ارجمند است…]

••نکته ی دوازدهم:
نوشتن؛ راهی برای مدیریت دانش وتسهیم دانش است…
از منظر شهریار خرد و شهسوار ادب حضرت علی علیه السلام:
[اوج خردمندی؛حفظ تجربه هاست…]
چراکه اگر حفظ وثبت تجربه ها نبود سلوک های زیست شده انسانی و اجتماعی از بین می‌رفت و به دست ما نمی رسید و ما می بایست:
[تجربه های تجربه شده را تجربه می کردیم…!!]

••نکته ی سیزدهم:
نوشتن و خواندن؛ قدرت بهره وری؛کارایی و اثربخشی انسان را افزایش می دهد و موجب خودبهبودی آدمی می شود…

••نکته ی چهاردهم:
نوشتن؛ راهیست برای رفتن به آینده ای که ممکن است هرگز آن را نبینیم…
اما با با انتخاب این رویکرد و استراتژی؛ آیندگان صاحبان اندیشه را خواهند دید و خواهند شنید…!!

••نکته ی پانزدهم:
خواندن و آموختن؛ راهیست جهت پر نمودن مخزن خاطره‌ای و تصویرسازی‌های زیبا،مانا و مثبت…

••نکته ی شانزدهم:
نوشتن؛ راهی است که گذشته را به حال و حال را به آینده مرتبط می سازد…
در حقیقت نگاشتن، پل ارتباطی و اتصالی گذشته و آینده بشراست…
یکی از راه های ارتباط معنایی ملک با ملکوت قدرت نگاشتن است…
از منظر با کرامت رسول مکرم اسلام حضرت محمد
« ص»:
[یکی از اصواتی که حجاب ها را از میان برمی دارد و به پیشگاه باعظمت قادر متعال می رسد؛صدای گردش قلم های دانشمندان به هنگام نوشتن است…]

••نکته ی هفدهم:
قلم ؛ حافظ علوم و دانش ها؛ پاسدار و پاسبان افکار اندیشمندان و دانشمندان و همچنین حلقه ی اتصال فکری علما خواهد بود…!

••نکته ی هجدهم:
قلم؛ آدم هایی که جدا از هم؛از نظر زمان و مکان زندگی می کنند را پیوند معنایی می دهد…!

••نکته ی نوزدهم:
خواندن و نوشتن؛حالت افزایشی و گنجایشی دارد…
امیر بیان حضرت علی علیه السلام در تعبیری فاخر می فرماید:
[گنجایش هر ظرفی با قرار دادن چیزی در آن تنگ و اندک می شود به جز ظرف علم که هر چه در آن قرار گیرد؛
گنجایش بیشتری پیدا می کند…]

••نکته ی بیستم:
کسب علم ،حکمت ودانایی؛
باعث عزت ، شرافت و حتی سلامت خواهد شد…!!
امیر دانایی و نکویی حضرت علی علیه السلام درتعابیری جاودانه می فرماید:
[شریف کسی است که علم او را شریف کرده باشد…]
[شرافتی چون دانش نباشد…!]
[هیچ شرف و بزرگی همانند دانش نیست…]

• منبع خبر : نصیر بوشهر