نصیربوشهرآنلاین – بهرام نکیسا:

دلیل نگارش این نوشتار تاکید اخیر آقای رئیس جمهورمبنی بر استفاده از ظرفیت مغفول مانده دریا و اقتصاد دریا محور و فرصت هائی که در استان از دست می رود و در خواست های مکرر مقامات و مطالبات مردمی در خصوص برخورداری بحق اتصال به شبکه ریلی کشور است .
به اعتقاد نگارنده چنانچه بر اساس تاکیدات مقامات عالی کشور در دو دهه گذشته در خصوص اقتصاد دریا محور در استان بوشهر ، به این مهم جدی و واقعی توسط مسئولین امر و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی اهتمام شده بود چه بسا اکنون فرصت های شغلی بیشتر از آنچه که در مجموعه های وابسته به وزارت نفت وجود دارد عاید استان گردیده بود .
در این یادداشت به چند مورد از فرصت هائی که موجب می گردد سهم استان بوشهر در اقتصاد دریا محور ارتقاء یابد مختصراً اشاره می شود .
فرصت های شغلی بی شمار در صنعت حمل و نقل و تجارت دریائی ،گردشگری دریائی و مخصوصاً صنعت کشتی سازی نهفته است . صنعتی که مستلزم توجه بیشتر به آن در استان است .
هم زمان با بسیاری از کشورها ما در صنعت کشتی سازی درهمین شرکت کشتی سازی صدرا شروع نموده ایم اما اکنون آنان ضمن داشتن آن صنعت در صنایع مهم دیگری نیز رشد نموده اند و ما هنوز اندر خم یک کانال دسترسی و ورودی به تنها بندر تجاری استان هستیم .
برای اقتصاد بدون نفت و اقتصاد دریا محور می بایست به پیش نیازهای این مهم عملاً توجه گردد .
پیش نیاز اقتصاد دریا محور و بدون نفت تولیدات داخلی خوب و با کیفیت و زیرساخت های عمرانی بروز ، نظیر بنادر متصل به شبکه ریلی کشور و راه های مواصلاتی و پرداختن استاندارد ، به موضوع مهم گردشگری دریائی در شهرها و روستاهای ساحلی است .
به لحاظ نیاز و صرف اعتبارت مالی زیاد برای ایجاد زیر ساخت ها و تاسیسات بندری باید توجه داشت که آزمون و خطا عمل نمودن در این زمینه هرگز جایز نمی باشد و به تعبیری هدر دادن سرمایه و منابع ملی است .
اینکه بجای مکان یابی دقیق برای ایجاد بنادر تجاری در شهرستانهای ساحلی استان مجددا بر روی اسکله ها و بنادری تمرکز میگردد که نه عمق مناسب آب در کنار اسکله حتی برای پهلوگیری موتورلنج و شناورهای خدماتی نظیر آتشخور و .. و نه حتی بعضاً راه دسترسی مناسب به جاده های مواصلاتی اصلی ندارند و درمراکز شهرها واقع گردیده اند هوشمندانه به نظر نمی رسد . بنادر و اسکله هائی که مدام نیاز به لایروبی دارند و درآمد زا نیز نمی باشند . اسکله هائی که به آسانی با انجام اقداماتی در آنها می توان از آنها بخوبی در زمینه گردشگری دریائی اسفاده نمود .
بدون تعارف باید گفت که با بنادر و نگاه موجود در برخی از مسئولین ، به اقتصاد و توسعه دریا محور در استان دست نمی یابیم .
شبکه ریلی بیش از اینکه برای جابجائی مسافر اهمیت داشته باشد نقش بسیار موثری در جابجائی کالا به داخل کشور بخصوص به بنادر خشک دارد . کالا نیز می بایست توسط کشتی های ( حداقل با تناژ پنجاه هزارتن ظرفیت ) آن هم از بنادر نسل جدید صادر و یا وارد گردد .
به زبان ساده و شوربختانه هیچ کدام از بنادر تجاری استان بوشهر مناسب پذیرش و پهلو دهی کشتی های با تناژ پنجاه هزارتن ظرفیت ، حتی در جزیره نگین بوشهر نمی باشند . بجز بنادر خدماتی پارس و بندر پتروشیمی پارس در عسلویه که مجموعه های وابسته به وزارت نفت آنها را احداث نموده است .
کانال دسترسی به جزیره نگین بوشهر همان مشکلی را داراست که اکنون مجتمع بندری بوشهر سالهاست از آن رنج می برد .
به نظر می رسد هزینه بر روی کانال دسترسی و ورودی بندر بوشهر برای پذیرش کشتی های با تناژ بالای سی هزارتن در آن بندر معادل احداث بندری جدید در نقطه ای دیگر است .
مجتمع بندری بوشهر با پیش بینی دقیق وکارشناسانه کارشناسان در شصت سال گذشته تاکنون انصافاً خوب جواب داده اما از این به بعد بعید بنظر می رسد که این بندر بتواند حتی میزبان پذیرش کشتی های با تناژ بالای سی هزارتن باشد .
دلیل اینکه تاکنون بندر بوشهر به شبکه ریلی کشور متصل نگردیده نداشتن بندر تجاری فعال و مناسب جهت پذیرش کشتی های با تناژ بالای حداقل سی هزارتن است . برای این مهم باید تدبیری اندیشید و اقدامی اساسی مثلا با ایجاد و احداث بندری در نقطه ای دیگر از استان نمود .
اگر برای اتصال استان به شبکه ریلی کشور بر مسیر مستقیم شیراز به عسلویه تمرکزگردیده بود چه بسا بدلیل وجود بنادر متعدد بویژه بنادر خدماتی و پتروشیمی پارس تاکنون این مهم انجام پذیرفته بود .
اینکه مدام از دولت های گذشته و حال در خواست اتصال به شبکه ریلی کشور می گردد بدون آنکه به پیش نیاز آن و وضعیت بنادر و ظرفیت پذیرش آنها در پهلو دهی و جداسازی کشتی های با تناژ بالای سی هزارتن توجه شود طبیعی است که به این زودی به نتیجه دلخواه و مورد مطالبه نخواهیم رسید .
در حوزه گردشگری دریائی نیز در محدوده شهرها و روستاهای استان بعید می رسد که شهرداری ها و دهیاری های استان علیرغم پیشنهاد و تاکیداتی که مکرر به آنها گردیده بجز یک روستا تاکنون اقدام به احداث اسکله گردشگری برای مسافران نموده باشند .
مضافاً اینکه شناورهائی که در سطح استان اقدام به جابجائی مسافران و گردشگران دریائی در محدوده آبهای شهرها و روستاهای استان ( یک مایلی ) می نمایند بجز مسافرانی که از بندر بوشهر و بندر گناوه به جزیره خارگ و بالعکس سفر می نمایند عموماً فاقد صلا حیت لازم جهت ارائه خدمات مناسب به مسافران و گردشگران هستند .
در شهرها و روستاهای ساحلی استان همه ساله و آن هم در اسفند ماه و در آستانه سال نو به موضوع گردشگری دریائی بصورت غیر استاندارد پرداخته می شود . در صورتی که چنانچه اصولی به این موضوع با ارزش و اهمیت ، گردشگری دریائی پرداخته شود در طول سال مسافر و گردشگران زیادی را می توانند میزبانی و جذب و از فرصت های شغلی بیشتری که در این صنعت نهفته است بهره مند گردند .
گردشگری دریائی تعریف خاص خود را دارد و نیازمند شناورهای ویژه گردشگری و تفریحی و اسکله مناسب تردد مسافر ( در گروه های سنی مختلف ) و… است .
آیا با شناورهائی که کارکرد آنها غیر گردشگری و تفریحی است ، خاطره شیرین سفر دریائی برای شهروندان ، هم وطنان و مسافرانی که به استان ساحلی بوشهر سفر می نمایند برجای خواهد می ماند ؟

• منبع خبر : نصیر بوشهر آنلاین