این روزنامه نوشت؛ آیا کسی هست که بتواند در کاری شاغل شود و با نصف حداقل دستمزد حتی نان و پنیر بخورد؟ اگریک خانوار ۴ نفری فقط و فقط نان و ماست و چایی شیرین و قند بخورد و هیچ خرج دیگری از جمله مسکن، پوشاک، حمل و نقل و درمان و آموزش و… نداشته باشد، فقط بیش از یک و نیم میلیون تومان را باید بابت این موارد بدهد!

آن کسی که نشسته و حداقل حقوق را تصویب کرده، نشان داده که حداقل درک را از زندگی مردم ندارد. حقوق‌های خودشان ده‌ها برابر مردم عادی است. این واقعیت مضمونی است که آنان از انقلاب اسلامی در ذهن دارند و می‌خواهند جامعه را بسوی فقر و فلاکت نامحدود آماده کنند. این تغییری است که در همه حوزه‌ها کم‌وبیش دیده می‌شود.

• منبع خبر : عصر فوری