‌رییس جمهور روحانی در پاسخ به شایعات فروش بخشی ازکشور و وقف دماوند و انتصاب چنین شایعاتی به دشمن بیان داشتند”در برابر شایعات باید ایستاد”.آقای روحانی به سازو کار مقاومت در برابر شایعه نپرداخت و این خود یعنی تداوم شایعات و بی تحرکی دولت در برابر آن. در تمامی ادوار دولت ها ،شایعه سازی به […]

‌رییس جمهور روحانی در پاسخ به شایعات فروش بخشی ازکشور و وقف دماوند و انتصاب چنین شایعاتی به دشمن بیان داشتند”در برابر شایعات باید ایستاد”.آقای روحانی به سازو کار مقاومت در برابر شایعه نپرداخت و این خود یعنی تداوم شایعات و بی تحرکی دولت در برابر آن. در تمامی ادوار دولت ها ،شایعه سازی به جهت تخریب و تضعیف شخص حقوقی یا دولت از سوی دشمن یا مخالفان سیاسی به نوعی وجود داشته است.نقش اعظم در گسترش چنین تاکتیک بد اخلاقانه را دو عامل برعهده داشته اند۱-دولت غیرشفاف وضعیف در روابط عمومی و آگاهی رسانی ۲-جامعه شایعه پذیر.در تعریف شایعه می توان به دروغی با رگه های راست اشاره کرد.خبری که به دروغ منتشر می شود ولی برای باور پذیری آن به رگه هایی از حقیقت نیاز است.تاریخ پر است از شایعاتی که مولود غیرشفافیت و پنهان کاری های دولت ها بوده است.راه دوری نرویم و به همین دو مقوله مورد اشاره اقای روحانی بپردازیم.شایعه فروش قشم به چین پس ازچند روز توسط وزارت خارجه تکذیب می شودبه همان شکل نیز تکذبیه وقف دماوند توسط نهادهای مربوطه اعلام می گردد.اما دو پرسش مطرح است.چرا باید پس از چند روز دولت واکنش نشان دهد؟چرا در ابتدای کار این نوع قرارداد بصورت شفاف بیان نمی شود؟چرا مفاد آن باید بصورت متناقض در خبرها منتشر شود؟در دورانی که جامعه بیشتر از جمعیتش خط گوشی همراه دارد و هر روز چون قارچ سمی شبکه های مجازی و کانال های خبری رشد می کند بدون هیچ ضابطه و دستورالعملی چگونه نباید یک نهاداطلاع رسانی و پاسخگویی را راهبرد خود قرار دهد.در دشمن و مخالف بودن عده ای با هر دولت یا نظام شکی نیست ولی این دولت است که می تواند با راهبردهای مناسب به مقابله با تولید و توزیع شایعه بپردازد.در حالی که دشمنان خارجی و اپوزیسیون خارج از کشور پروڗه “شکاف ملت و نظام”را با محوریت “شایعه سازی”مردم به انتظار واکنش به موقع و اخبار صحیح هستند.کتمان حقیقت و عدم پذیرش خطاو توجیه گیری جز بی اعتبار دولتی و بی اعتمادی ملت ره به جایی نمی برد.در خبر وقف دماوند بازهم شایعه سازان پیشقدم و البته در جوسازی بهتر عمل کردند و توانستند تا چند روز جوی ملتهب در رسانه ها و تیتراول باشند این موفقیت شایعه سازان از ضعف روابط عمومی نهادریاست جمهوری است.جامعه ای که در آن اخبارها بصورت شفاف بیان نشود و مجبور به پذیرش مثل معروف”تانباشد چیزکی مردم نگویند چیزها”.جامعه شایعه پذیر محصول عدم شفافیت است.آنچه که دولت در گام اول برای مدیریت و ایستادن در برابرشایعات باید بردارد اعتماد به مردم ،آگاهی به موقع ،حذف مصلحت ها ی بی موقع،شفافیت است که تمامی ویڗگی های مذکور در قالب یک روابط عمومی حرفه ای قابل انجام است.متاسفانه در دولت وسازمان های تابعه ،استانداری ها ،فرمانداری ها و دگر نهادها نتوانسته است از روابط عمومی ها به عنوان تعامل گر بین دولت وملت استفاده کند.با ابزارهای ارتباطی امروز دگر نمیتوان مردم را ندید یا حرفشان را نشنید یا دولت برای گزارش پیگیری مطالبات مردم خود را بی نیاز یابد.دولت در بحث پیگیری مطالبات مردم چه در غزانیه یا بشاگرد و زهک و ماهشهر یا مطالبات کارگری در هفت تپه باید بپذیرد اگر روابط عمومی را مدعی العموم مردم برجسته وفعال می نمود شاید شاهد تجمعات و گلایه ها نمی بود.ضمن آنکه روابط عمومی و پایگاه اطلاع رسانی دولت زمانی می تواند موثر و تسریع کننده رفع معضلات و پیگیری مطالبات مردمی و همچنین مقاوم در برابر شایعات باشد که توجیه گر نباشد .انتقادپذیر و از واکنش های پینگ پنگی با مخالفان و منتقدان بپرهیزد.در جمعبندی مطلب مطروحه دولت برای ایستادن برابر شایعات نیازمند شفافیت،پاسخگویی به موقع ،پذیرش خطاوابهام زدایی است.تا زمانی که برای دولت دیوارهاموش دارد و موش ها گوش(عدم شفافیت موضوعات حساس برای جامعه)برای مردم نیزمثل “تانباشد چیزکی مردم نگوید چیزها”هر چیزی می تواندصحت داشته باشد.پس تقویت و استفاده بهینه از ظرفیت های روابط عمومی های سازمان ها و دستگاهها می تواند عاملی مهم در ایستادن برابر شایعات باشد.

  • منبع خبر : نصیر بوشهر