به تاریخ انتشار روزنامه شرق توجه نمائید سی بهمن ماه هشتاد وچهار. در صفحه اول این روزنامه در گزارشی به مذاکرات بین دو دولت ایران و چین برای همکاری گسترده اشاره شده است. احمدی نژاد و چند نماینده وابسته اش مدتی که فریاد می زنند فلان جزیره فروختن، کشور واگذار کردن و و و. آخرش […]

به تاریخ انتشار روزنامه شرق توجه نمائید سی بهمن ماه هشتاد وچهار. در صفحه اول این روزنامه در گزارشی به مذاکرات بین دو دولت ایران و چین برای همکاری گسترده اشاره شده است.
احمدی نژاد و چند نماینده وابسته اش مدتی که فریاد می زنند فلان جزیره فروختن، کشور واگذار کردن و و و. آخرش هم مدعی شده اند با هوشیاری ما جلوی این کار گرفته ایم!
با این شانتاژهای سیاسی از سوی این اشخاص، شهروندان باید چه واکنشی نسبت به این سند همکاری ایران و چین داشته باشند؟!
اول اینکه سند همکاری مثل تفاهم نامه است یعنی الزام آور نیست!
دوم چون طرف خارجی دارد باید مستند به اصل هفتادوهفت قانون اساسی مصوبه مجلس شورای اسلامی برای اجرا داشته باشد.
سوم و مهمتر از همه اینگونه اسناد همکاری استراتژیک‌ فی مابین دولتها که حوزه فعالیت نیز گسترده است، همانطوریکه تصویر روزنامه شرق هم نشان میدهد، بعداز چندین سال مذاکره شاید به همکاری میدانی در دولت روحانی ختم گردد.
که از قضای روزگار در دولت احمدی نژاد هم بخشی از این مذاکرات صورت گرفته است. حالا احمدی نژاد مثل دیگر رفتارهای ابهام آمیزش میخواهد ژست اپوزسیون بگیرد، اما چرا نمایندگانی در مجلس یازدهم که ادعای انقلابی بودنش گوش فلک کَر کرده، با این اقدامات اپوزیسیونی همراهی می کنند، بنظرم باید مورد سوال تمامی مسولان ذیصلاح کشور قرار گیرد.

  • منبع خبر : نصیر بوشهر