نصیربوشهر – مجید غاله: در ۸کیلومتری جنوب شهر بوشهر منطقه ای باستانی ، نزدیکی ساحل قرار گرفته که به ریشهر معروف است ، جائی که در زمان عیلامیها، سر آمد اماکن زمان خود بود و هم اکنون قلعه تاریخی آن تنها معرف ان است، ، قدمت ریشهر به سه هزار سال پیش از میلاد حضرت […]

نصیربوشهر – مجید غاله:

در ۸کیلومتری جنوب شهر بوشهر منطقه ای باستانی ، نزدیکی ساحل قرار گرفته که به ریشهر معروف است ، جائی که در زمان عیلامیها، سر آمد اماکن زمان خود بود و هم اکنون قلعه تاریخی آن تنها معرف ان است، ، قدمت ریشهر به سه هزار سال پیش از میلاد حضرت عیسی مسیح ع بر می گردد و کتیبه کشف شده در محوطه آن ، نشان دهنده این حقیقت کتمان ناپذیر است ،علاوه بر آن ریشهر بخش مهمی از امپراطوری عیلام و پل ارتباطی ان با خارج از قلمروانش بوده است، رونق ریشهر (بوشهر قدیم) مدتها دستخوش حوادث گوناگون گردید که بعدها در زمان‌ ساسانیان بار دیگر این منطقه اهمیتی فوق العاده یافت که در دوره اسلامی و اوج ان در زمان نادر شاه می توان قلمداد نمود‌ که به عنوان قطب اقتصادی کشور مطرح شده بود ، درون این محله قدیمی قلعه یا دژی مستحکم‌ از زمان ساسانیان باقی مانده است که به عنوان قلعه ای باستانی محسوب می گردد که در حال حاضر خرابه های قلعه مستطیل شکل بزرگی به جای این که مورد استفاده مردم به عنوان آثار میراث گران بهای جنوب قرار بگیرد در اختیار ار تش قرار دارد که سایت موشکی در آن مستقر می باشد

با توجه به الزام خروج پایگاههای نظامی از محدوده شهرها و چنانچه مقتضای زمان ایجاب نماید ، این پادگان تخلیه شود و در اختیار میراث فرهنگی قرار بگیرد می تواند به عنوان قطب جدید گردشگری بوشهر موجب جذب توریست و اشتغال زائی گردد.قبل از انقلاب و با توجه به طرح گسترش نظامی گری رژیم پهلوی و ماموریت جدید محمد رضا شاه به عنوان ژاندارمی منطقه توسط امریکا و ایجاد پایگاههای این کشور در ایران به ویژه در بندر بوشهر، این شهر قدیمی با سیاستهای خاصی در انحصار نظامیان و پایگاههای متعدد انان قرار گرفت‌ وبا کوچک سازی و محدود کردن شهر و جلوگیری از توسعه شهری و احداث نیروگاه اتمی ، تمهیداتی در خصوص خروج تدریجی مردم از شهر برای آینده اندیشیده بودند که شهر را خالی از سکنه غیر نظامیان نمایند. (مردم بومی شهر می دانند ) در واقع ساکنان شهر بوشهر در پروسه زمانی مشخص به بیرون شهر منتقل و نیروهای آمریکائی در این بندر مستقرشوند ، حتی در آن سالها این گونه مطرح کرده بودند که جایگزین اسکله صیادان بوشهری هم در مناطق دلوار در نظر گرفته شده است ، افراد بومی شهر که متوجه این برنامه و خروج تدریجی از بوشهر شده بودند برای آینده خود وخانواده هایشان پلاکهائی از زمینهای اطراف چغادک و گورکها را خریداری نمودند تا چاره اندیشی نموده باشند، اما موردی که در حال حاضر باید مورد توجه قرار بگیرد، وضعیت امروز قلعه ریشهر می باشد، قلعه ای که می تواند نماد تمدن وپیشرفت گذشته کشور و بوشهر باشد، شاید مقتضای زمان ایجاب می نمود که دژ مستحکم ساسانیان در عصر کنونی مدافع حریم کشور باشد اما امروز که کشور تکنولوژی و دست آوردهای مهم نظانی کسب نموده می توان با جایگزین نمودن مکانی دیگر، این قلعه را آزاد تا درآن فعالیتهای فرهنگی و گردشگری صورت بگیرد ما که درون این بافت مهم را دیده ایم ، می دانیم که چه گوهر گرانبهائی در اختیار داریم که مردم از دیدن و استفاده ان محروم شده اند که با آزادسازی ان نسبت به توسعه ریشهر، به روتق گردشگری و هم اشتغال زائی کمک شایانی خواهد شد و هم این که مالکان محلی ، زمینهای خود را مجددا صاحب خواهند شد.

  • منبع خبر : نصیر بوشهر