سهیلا شعبانی متولد ” محله بهبهانی” بوشهر است، از دوران نوجوانی سرودن شعر را آغاز نمود.کتاب (یک پای عاشقانه همیشه) گزیده ای از شعرهای آزاد و موزون ایشان می باشد، دوبیتی، رباعی و غزل از جمله قالب های مورد علاقه شاعر است که بیانگر تجربه های حسی، عاطفی و موزون وی است. شعرهای آزاد این […]

سهیلا شعبانی متولد ” محله بهبهانی” بوشهر است، از دوران نوجوانی سرودن شعر را آغاز نمود.کتاب (یک پای عاشقانه همیشه) گزیده ای از شعرهای آزاد و موزون ایشان می باشد، دوبیتی، رباعی و غزل از جمله قالب های مورد علاقه شاعر است که بیانگر تجربه های حسی، عاطفی و موزون وی است. شعرهای آزاد این مجموعه نیز ترکیبی از روایت های زنانه در بافتاری تصویری است که مخاطب را از راه لحن صمیمی و نوستالژیک با خود همراه می کند.
زمزمه های روشن

قصه نمی گویم
فلسفه نمی بافم
من از آغاز زنانگی های بشر می آیم
تا لطافت های نجیب زخم خورده
تا پیشگویی های دقیق و دودآلود همین عصر؛
چه بی مهرانه چشم دوخته اند
در درازنای هزارتوی زمان
و چه بی رحمانه خشم گرفته اند
ناباوران هم زیست
بر نازک اندامی و نازک اندیشی ام
بر رگه های شکیبایی همواره ام… هنوز
من اما همچنان تمام قد مانده ام
نماد زندگی و زایندگی
و یک پای عاشقانه ی همیشه
* * *
قصه نمی گویم
فلسفه نمی بافم
کنار تک واژه های تبعیدی همین شعر
آن قدر بی تابانه برای بانوان جهان
دست تکان می دهم
که عالم گیر شود
حقوق برابرشان در زمین!!

دفتر شعر خانم سهیلا شعبانی گرچه کم حجم است اما پر محتوا است، محتوایی که یک شاعر پرتجربه را معرفی می کند.
چشم انداز شعر در این دفتر حکایت از آن دارد که شاعر، شعر را خوب شناخته و به خوبی بدان پرداخته است
در جذبه ی التیام او افتادم
چون قرعه چنین به نام او افتادم

تا آمدم از نگاه او برگردم
دل باختم و به دام او افتادم

تجربه ای که در کار شاعر دیده می شود در شعر بسیاری از شاعران مدعی احساس نمی شود. شعر اگر توانست با گوشت و پوست شاعر عجین شود می تواند در جان و روح خواننده خود تأثیر بگذارد

نزن بر سینه ام دست رد امشب
ببار آرام ویکسر شاید امشب

کمی بهتر شود حالم که این دل
تو را باران فقط کم دارد امشب

خانم شعبانی شاعری است که هم در سرودن شعر سپید و مدرن مهارت دارد و هم در سرودن شعر موزون و کلاسیک و با این که این کتاب، نخستین کتاب او است، محتویات آن سرشار از تجربه و گفتارهای شاعرانه است
ای مهر تو مثل سایه با من
پر مایه ترین مایه با من

رفتی و تمام عمر آمد
اندوه تو سایه سایه با من

شاعر نوید می دهد که آینده ای درخشان تر در شعر و اشعار او است، باشد منتظر شعرهای بیشتر و بهتر از او بود
خداوندا کمک کن ساده اندیش
تو را آگاه تر بشناسم از پیش

برای عاشقی در عشق باید
رهاتر باشم از من این من خویش
بهمن ماه ۱۳۹۸
تهران : دکتر سید جعفر حمیدی

  • منبع خبر : نصیر بوشهر