عمده ترین مشکلات زنان در جامعه ایرانی شکاف جنسیتی است که از میان ۱۴۴ کشور جهان، ایران رتبه ۱۴۰ را به خود اختصاص داده است.همین وضعیت مانع مشارکت زنان در امور مختلف می باشد.به طور مثال؛ در ایران تعداد زنان سرپرست خانوار ۳ میلیون نفر است که از این میزان بر طبق آمارهای منتشر شده ۱۰ درصد آنها زنانی هستند که سن کمتر از ۲۵ سال را دارند. زنانی که با حمایت ناچیز دولت نمی توانند چرخ زندگی خود را بچرخانند به همین دلیل برای گذران زندگی مجبور به تحمل مشقت ها می شوند.
البته باید در نظر داشت که تلاش های زیادی صورت گرفته تا زنان ایرانی به جایگاه در خور شان خود برسند اما هنوز در بسیاری موارد هویت انسانی انها شناخته نشده است و همچنان شاهد مظلومیت زنان می باشیم. فقر که از جمله دلایل مهم ازدواج دختران نوجوان (۱۳) ساله با مردانی ست که ۲۰ سال از آنها بزرگتر هستند.تبعیض جنسیتی زنان زیادی را در خانواده ها درگیر و اسیر زور ،افکار پوسیده و جهالت های مردانه کرده است .این ها گوشه ای از مشکلات زنان ایرانی بود که اشاره شد.
اما مشکلات زنان بوشهری از نظر من فعال اجتماعی حوزه زنان؛ بزرگ ترین مشکل نبودن محلی مطمئن و مناسب برای بحث، هم اندیشی و تبادل نظر و نهایتا استفاده از تجربیات و نظرات افراد صاحب نظرو کاردان در زمینه های مختلف است، محلی که زنان با برگزاری جلسات ماهیانه یا هفتگی با هم اندیشی به بررسی مشکلات حوزه خود بپردازند و چالش ها را رفع کنند.
دیگری ایجاد حس وحدت و انسجام میان این قشر از جامعه است، زیرا تنها با وحدت و انسجام است که می توان بسیاری از مطالبات را پیگیری کرد .و آخرین مورد ساخت و ایجاد اماکن آموزشی “مخصوص بانوان” با هزینه مناسب برای دنبال کردن توانمندی و علایق شخصی و کمک به حس اعتماد بنفس و خودکفایی زنان و روی نیاوردن به سرگرمی های کاذب و بازیچه نشدن به دست افراد سود جو ست. فضایی آرام و مطمئن که آزادانه به ورزش، تفریح ، آموزش و سرگرمی بپردازند و برای سلامت روح و جسم خود بهره کافی را ببرند و بسیاری موارد دیگر..

• منبع خبر : نصیر بوشهر