نمایشگاه نقاشی های دریایی، روایت گر زندگی، فرهنگ و آداب و رسوم بوشهر عبدالرسول غریبی، به سال ۱۳۳۴ در خانواده ای ماهیگیر، محله جفره ماهینی دیده به جهان گشود. تحصیلات دیپلم، متاهل، دارای پنج فرزند، ۲ دختر و۳ پسر است. غریبی از کودکی به دلیل کمبود درآمد پدر و همجواری با دریا به کار دریانوردی […]

نمایشگاه نقاشی های دریایی، روایت گر زندگی، فرهنگ و آداب و رسوم بوشهر

عبدالرسول غریبی، به سال ۱۳۳۴ در خانواده ای ماهیگیر، محله جفره ماهینی دیده به جهان گشود. تحصیلات دیپلم، متاهل، دارای پنج فرزند، ۲ دختر و۳ پسر است.

غریبی از کودکی به دلیل کمبود درآمد پدر و همجواری با دریا به کار دریانوردی و صیادی روی آورد، بیش از ۱۵ سال ناخدایی لنج های مختلف را عهده دار شد، و چند صباحی به سمت مدیر عاملی تعاونی صیادان بوشهر
برگزیده گردید.
علاقمندی او به نقاشی باعث شد تا بعد از بازنشستگی به طور جدی این هنر را دنبال کند، اولین اثر غریبی مجموعه نقاشی از توصیفات پیرمردهای جفره ماهینی در مورد دریانوردی و صیادی است که در کتاب ( جفره ماهینی) سال ۱۳۹۲ به چاپ رسید. از دیگر آثار وی کتاب ( قهوه خانه ساحلی) که شامل داستان‌های مستند از زندگی دریانوردان تنگسیر است و رمان ایرانی (جمو ) می توان نام برد.

هدف عبدالرسول غریبی از نقاشی با موضوعات اجتماعی و دریانوردی: انتقال سختی ها، زیان آور بودن حرفه دریانوردی و شناخت بیشتر مسئولین از این رشته، به تصویر کشیدن شغل های فراموش شده، آیین ها، رسم و رسومات بندر بوشهر. نشان دادن خشم و نشاط و شناخت رنگ های متنوع دریا بیان می کند.

خواسته غریبی از مسئولین استان: توجه گسترده تر به تاریخ و فرهنگ این مرز وبوم و تاکید بر فراهم شدن زمینه ای برای شناخت، رشد و پرورش استعدادهای نهفته در مدارس است.

نقاشی های غریبی در تهران با استقبال خوبی همراه و به معرض دید علاقمندان هنر قرار گرفت. نمایشگاه انفرادی، آوت سایدر اینن ۴ بهمن ۱۳۹۸، و نمایشگاه گروهی،هفتمین نمایش سالانه ی آوت سایدر آرت در ۱۷ بهمن ۱۳۹۹ برگزار شد.
لازم به ذکر است که سومین نمایشگاه نقاشی های دریایی غریبی، با ۵۰ تابلو نقاشی و موضوعات، دریانوردی، معماری، آیین مذهبی و بافت قدیم، در مدرسه تاریخی سعادت، تا تاریخ ۸ خرداد برپا می باشد.

شهر بوشهر این روزها افتخار برگزاری نمایشگاه نقاشی عبدالرسول غریبی را دارد که با وجود نداشتن تحصیلات آکادمیک، به زیبایی دریا و انواع لنج های صیادی و سفری، آداب و رسوم، معماری استان را به تصویر کشیده، تا وظیفه حفط و حراست از این میراث گرانبها را چه در کلام ( کتاب) و چه با نقاشی به تصویر در آورد، و از منسوخ شدن آنها جلوگیری کند.