در اواخر حکومت احمدشاه بیماری سِل بصورت ویرانگری در شهر بوشهر شیوع پیدا کرد بطوری که از هر خانه چندین نفر بخاطر این ویروس وعدم دسترسی مردم به وسائل وامکانات بهداشتی و همچنین عدم اگاهی از نحوه مراقبت وپیشگیریها، مبتلا و داغ سنگینی بر دل مردمان دیارمان گذاشت، بزرگان شهر ما تعریف می کردند که […]

در اواخر حکومت احمدشاه بیماری سِل بصورت ویرانگری در شهر بوشهر شیوع پیدا کرد بطوری که از هر خانه چندین نفر بخاطر این ویروس وعدم دسترسی مردم به وسائل وامکانات بهداشتی و همچنین عدم اگاهی از نحوه مراقبت وپیشگیریها، مبتلا و داغ سنگینی بر دل مردمان دیارمان گذاشت، بزرگان شهر ما تعریف می کردند که شیوع واپیدمی سل به حدی بود که از هر خانه حداقل یکی ،دونفر فوت می کردند وبرای انتقال اجساد، دچارکمبود نیروی خدماتی بودند لذا چاره را در استفاده از همه جوانان تنومند شهر دیدند وبا بکار گیری همه جانبه جوانان در جمع آوری اجساد، بصورت شبانه روزی فعالیت می کردند، خانواده هائی که عزیزان خود را از دست می دادند التماس می کردند که زودتر اجساد در منزل را به قبرستان منتقل نمایند، مکان قبرستان آن زمان شهر، از جنب مسجد امام حسن مجتبی ع( فیل سابق) بیمارستان فاطمه زهراء(سلام الله علیها ) پارک پرندگان؛حمام شهرداری و بخش شمالی منازل هواپیمائی، مملو از اجساد سل گرفتگان بود، افرادی هم که مبتلا شده بودندو مشکوک به سل بودند با قایق ولنج از محل باسیدون و محل غاله محله بهبهانی شهربوشهر به جزیره شیف و منطقه عباسک منتقل می کردند، در این محل سه اتاق وجود داشت ، اتاقی برای شستشوی البسه و مبتلایان و دو اتاق دیگر برای نگهداری افراد ، که افراد بعداز بهبودی و بعد از ایام قرنطینه کامل، به بوشهر بازمی گشتند(ساختمانهای این منطقه، بجای بازسازی و نگهداری بعنوان آثار میراث فرهنگی، بهداشتی در آن جزیره زیبا وبِکر،متاسفانه تخریب کردند )
در زمان شیوع وهمه گیر شدن سل، به افراد مبتلابه می گفتند فلانی دردِ بِدو گرفته و کلمه سِل که توسط روبرت کُخ آلمانی در سال ۱۸۰۲ میلادی کشف شده بود در شهر ما مصطلح نبود و شاید هم در ایران این نام معنائی نداشت ؛فراگیری این بیماری که بوسیله تماس با افراد مبتلا شیوع پیدا کرده بود مدتی ادامه داشت تا اینکه بعدها با تمهیداتی از بین رفت.
ایران در زمینه شیوع بیماری ها ازجمله طاعون؛سل،سفلیس؛ابله،جزام و….تلفاتی قایل توجه دیده و خسارات سنگینی مردم متحمل شده اند .در عمر ۴۰ ساله نظام مقدس جمهوری اسلامی ، مردم انواع و اقسام سختی ها ،فشارها و تلفات انسانی به خود دیده که الحمدالله با سربلندی ازاین مصیبتهای ارضی وسمائی بیرون آمده و ان شاءالله از این بیماری کرونائی هم که منشاء ، شیوع و وجود ان هنوز به صورت دقیق مشخص نگردیده سرافرازانه خارج خواهد شد،البته هنوز معلوم نیست شیوع ابن ویروس جنگ بیولوژیکی،سیاسی یا اقتصادی بوده یا چیز دیگه ای خواهد بود که ان هم به زودی ریشه کن می شود ،گرچه تلفات و خسارات انسانی و مادی بر جای خواهد گذاشت ، در این مورد هوشیاری، ما مردم وهمت جزم مسئولین و اتحاد دولت و ملت وحفظ آرامش ان هم بدون توجه به تبلیغات سازمان یافته معاندین قسم خورده ؛که از هر
فرصت اندکی سوء استفاده کرده وبه نفع خود بهره برداری نموده وبرعلیه نظام و مردم تبلیغات گسترده راه می اندازند، لازم و ضروریست.

  • منبع خبر : نصیر بوشهر