نصیربوشهرآنلاین – رضا سیاهوشی:

کوچ عزیزی دیگر از جامعه فوتبال ؛
همچنان امید می‌دارم که بعد از داغ هجر
مرهمی بر دل نهد امیدوار خویش را

« رضا ماهینی » هم از جمع یاران جدا گشت تا فقط یاد و خاطراتی از آن برجا ماند .
دوستان و اهالی فوتبال در مراسم تشییع ، تدفین و ختم او ، از اخلاق و بازی خوب وی تعریف و تمجید می کردند واز کوچ نابهنگام او اندوهگین بودند.

«اندوهش غروبی دلگیر است »

پیشکسوتان ، هم دوره ای ها ، هم بازی ها و اهالی فوتبال از همه باشگاه ها حضور داشتند و در بدرقه « کاپیتان » همت گمارده و سنگ تمام گذاشتند .

وه که گر من بازبینم روی یار خویش را
تا قیامت شکر گویم کردگار خویش را

اما گله ای از سازمان ورزش و جوانان ، هیات فوتبال وارد می باشد که چرا جایگاه واقعی و حرمت پیشکسوتان را آنچه شایسته آنان می باشد بجا نمی آورند ؟!
ای کاش حداقل بنری برای « جاوید نام رضا ماهینی » چاپ شده بود و یا حضوری پررنگ در مراسم آن عزیز سفر کرده داشتند!

غربت آن نیست که ندانند کجایی و بگیرند سراغت
غربت آن است که بدانند کجایی و نگیرند سراغ…..

«ماهینی » رفت و خانواده وی هم واقعا متین ، کم توقع و ساده زیست بوده اما ماهینی های دیگر داریم که بالاخره روزی عمر گران بهای آنان هم پایان خواهد یافت .
پس ؛ « پیشکسوتان را ارج نهیم »

ما صلاح خویشتن در بی‌ نوایی دیده‌ ایم
هر کسی گو مصلحت بینند کار خویش را

هرچند میبایست از باشگاه یا استادیوم تشییع میشد و دور زمین فوتبالی که همه وجود و زندگیش برای آن گذاشته بود ، روی دوش هم قطارانش دورش میدادند!

بدرود کاپیتان ….

• منبع خبر : نصیر بوشهر آنلاین