اگرچه مشغله‌های زندگی ماشینی این روزها به زندگی سنتی شهرها و روستاهای استان بوشهر رسوخ کرده و نوع پوشش را در سراسر استان تحت تاثیر قرار داده است، اما هنوز پوشش محلی و سنتی در بین مردم بنادر و جزایر و روستاهای استان رواج دارد و لباس‌های محلی به شیوه و شکل سنتی آن دوخته و پوشیده می‌شود.

البسه سنتی جزیره خارک شامل دو نوع لباس مجلسی و خانگی می باشند که هر دو  آنها یک مدل می باشند و فقط جنس و نوع پارچه ها با یکدیگر تفاوت دارند قدمت این لباس ها در حدود سیصد سال می باشد و تا به امروز پوشش بانوان خارکی بوده است که به معرفی آنان می پردازیم:

شلوارهای زنان خارکی «خِفتیّ»» لباس های زنان خارکی کِلُشْ،دُرچین یانفْنوف، عجمی،(زیرپیراهن) عربی(نمونه توری که بالای لباس های مجلسی می پوشیدند.

نوع پارچه ها برای استفاده در لباس های مجلسی زنان خارکی عبارتند از:
اِستَبرَق،مِنارِسی،اُریشم یاابریشم،، کِریشی،گُل مَخمِلی ،شب نما،ذَنّوبِه،کِریپ(کِرپ)وتور سنجاقی بجای مَقنِعه استفاده می شده است.
نوع پارچه ها برای استفاده در لباس های خانگی(معمولی) زنان خارکی عبارتند از:
وِیل،مَلمَل،چیت سُندُس،هِلتار،رُتاره ای ،کودری وکِریشی برای دوخت لباس های معمولی استفاده می شده است.

برای دوخت لباس عروس در خارک از پارچه های اعلا مانند جُرج، حَریر،تورهای شب نما و گُجرات استفاده می شده است.

شلوارهای مردانه خارکی:
هفت پاتِلْونْ، لَنْگوتِه لباسهای مردان خارکی؛دِشْ داشِه،بَرَکْ،گَنْجی فِراغْ،چَفیه نوع پارچهای هفت پاتلون ولنگوته پارچه های ساده همچون کُْدِریِ،چیت و قلم قلمی استفاده می شده است.
نوع پارچه های لباس های مردانه از:
وِیل،مَلْمَل سفید استفاده می شده است.

توضیح اینکه:
لباس دش داشه «جومه دراز»مردان خارک معمولا جهت انجام فریضه نماز در مساجد بود، و به همراه این لباس، شال و کلاه بر سر می گذاشتند و از پیراهنی بنام گَنْجی فِراغْ بعنوان زیر پیراهن استفاده می شده است.
لَنْگوتِه وهفت پاتلون وبِرَکْ؛ لباسهایی بود که مردان خارکی با آنان به محل کار یعنی دریا،صید و صیادی،گَلافی و یَزافی می پرداختند.

در پایان جهت راهنمایی ها و عکس های این گزارش سپاسگذار آقای حسن مژده از جزیره خارک می باشیم.

• منبع خبر : نصیر بوشهر