🔹در سال ۱۹۴۷، در یک آزمایش، به کبوترها بدون نیاز به هیچ رفتار خاصی به صورت تصادفی غذا داده شد. بعد از مدتی، کبوترها شروع به انجام رفتارهای تکراری و آیینی مثل چرخیدن یا تکان دادن سر کردند!
🔹کبوترها فکر می‌کردند این رفتارها باعث می‌شود غذا بگیرند. در واقع، آن‌ها به نوعی “خرافاتی” شده بودند و رفتارهای تصادفی‌شان را با دریافت غذا مرتبط می‌کردند.
🔹این پدیده نشان می‌دهد که وقتی پاداش‌ها به صورت تصادفی داده می‌شوند، هم حیوانات و هم انسان‌ها تمایل دارند رفتارهایی را که درست قبل از دریافت پاداش انجام داده‌اند، تکرار کنند. یعنی افراد به اشتباه فکر می‌کنند کارهای بی‌ارتباطشان منجر به نتایج مثبت می‌شود، در حالی که هیچ رابطه‌ای بین آن‌ها نیست!
🔹به همین شکل است که انسان‌ها به مسائلی مثل دخیل بستن، انرژی مثبت، یا کارما باور پیدا می‌کنند.

• منبع خبر : خبرفوری