?آرمان نوشته: رویکردها به ماجرای انتصاب‌های فامیلی بسیار متفاوت بوده اما کسر قابل توجهی از افراد این انتصاب‌ها را غیر قابل توجیه دانسته‌اند و از مسئولان خواسته‌اند که برای از بین نرفتن اعتماد عمومی و استفاده از شایستگان و نخبگان در موقعیت‌های شغلی تا حد امکان از این انتصاب‌ها بپرهیزند.

?این در حالی است که اخیرا احمد وحیدی وزیر کشور این انتصاب‌ها را به کل منکر شده و آن را جو سازی و فضاسازی برای به حاشیه بردن دولت خوانده است. باید اذعان داشت که وزیر کشور اگر انتصاب دامادی و رفاقتی را انتصاب فامیلی نمی‌داند پس انتصاب‌های فامیلی در دولت اتفاق نیفتاده است.

?هرچند که برخی معتقدند هنوز هم بحث انتصاب نظامیان در استانداری‌ها محل بحث است و به نظر می‌رسد این مخالفت در خصوص انتصاب‌های فامیلی درجهت سرپوش گذاشتن بر انتصاب نظامیان در استانداری‌هاست.

?انتصاب‌های مناسباتی  پس از مطرح شــدن بحث انتصاب‌های فامیلی در در دولت و زیر مجموعه‌ها انتقادات بسیاری از سوی برخی رسانه‌ها صورت گرفت مبنی بر اینکه طرح این مساله خط تخریب علیه دولت است و اساسا چنین چیزی در دولت اتفاق نیفتاده  و اگر هم افرادی بر این اساس مطرح می شوند قرابتی با دولت و مدیران دولتی ندارند.

?اما نکته اینجاست که برخی از انتصاب‌ها در دولت رئیسی فارغ از فامیل سالاری و انتصاب‌های فامیلی بیشتر بر مبنای روابط و مناسبات سیاسی  و جناحی بوده است.

?مثل ماجرای انتصاب فرزند لاله افتخاری نماینده تهران که پس از تعریف او از رئیس جمهور و تشبیه عملکرد رئیسی به سیره ائمه هدی و پیامبر اکرم فرزند وی به سرپرستی صندوق بازنشستگی فولاد منصوب شد.

?شاید اگر بیشتر بگردیم بیشتر بتوانیم از این دست اتفاقات و انتصاب‌ها بر مبنای مناسبات سیاسی و جناحی پیدا کنیم. اما قدر مسلم اینگونه انتصاب‌ها در جامعه شائبه ایجاد می‌کند که چرا در جامعه‌ای که میلیون‌ها فارغ التحصیل بیکار منتظر حضور در موقعیت شغلی مناسب هستند برخی با توصیه و سفارش یا حتی مناسبات سیاسی به جایگاهی می‌رسند.؟ در گفته‌ها و سفارشات ائمه و معصومین نیز این سخن گهربار آمده است که «از قرار گرفتن در موضع تهمت بپرهیزید.»

حال برخی انتصاب‌ها که شاید هم از سر شایسته سالاری باشد نگاه جامعه را نسبت به دولت یا سایر نهادها تغییر می‌دهد. چیزی که در مورد انتصاب داماد شهردار تهران اتفاق افتاد اما با تاثیر و فشار افکار عمومی این انتصاب صورت نگرفت. معرفی گزینه دوم پیشنهادی برای وزارت آموزش و پرورش نیز از همین رویه پیروی کرد که با هوشمندی مجلس صورت نگرفت.

?با این حال آنچه مسلم است دولت هر چقدر به سمت استفاده از نخبگان به دور از جهت گیری سیاسی و نگاه فامیلی و اشنایی برود هم صحبت‌های کمتری در خصوص انتصاب‌ها خواهد شنید و هم هم‌افزایی بیشتری خواهد آفرید.