نصیر بوشهر – علی دباش – یکی از بحران‌های عمیق کشورمان، بحران‌ بیکاری جوانان است. بیکاری موجب افزایش فقر، اعتیاد، طلاق، ناامنی و عدم رغبت برای تشکیل خانواده شده است.
در این میان، بیکاری فرزندانی که پدرانشان بازنشسته‌اند، درد گران‌تری است که چنین خانواده‌هایی را زیر شدیدترین فشارهای معیشتی و روانی قرار داده است. بازنشستگانی که پس از سی سال خدمت خواهان یک زندگی آرام و بی‌حاشیه هستند و امیدوارند فرزندانشان شغلی دست و پا کنند و برای خودشان زندگی سر و سامان بدهند، امروز در کابوس بیکاری و دربه‌دری فرزند زندگی می‌کنند.
حالا اگر در این وضع آشفته، فرزند یک بازنشسته بخواهد پر و بالی هم بزند، به خاطر ناتوانی در ادارۀ زندگی، تمام بار او بر دوش پدر و یا مادر بازنشسته‌ای می‌افتد که باید آرامش داشته باشند. ادامه این وضع، آسیب‌های روانی فراوانی برای بازنشستگان به همراه دارد و سلامت جسمی این عزیزان راهم تهدید می‌کند.
برای ایجاد اشتغال، نیاز به سرمایه‌گذاری خارجی، استفاده بهینه از امکانات داخلی و برخورداری از مدیران کارآمد و قوی است که متأسفانه در این سه بخش ضعف‌های زیادی داریم و ظاهراً اراده‌ای هم برای حل این مشکل وجود ندارد.
بازنشستگان کشوری در استان بوشهر ـ به ویژه پیشکسوتان آموزش و پرورش ـ انتظار دارند که از امکانات خدادادی در بخش‌های صنعت، خدمات و کشاورزی در استان، برای اشتغال فرزندانشان بهره ببرند، اما متأسفانه کسی به این مهم توجه نمی‌کند. تحقق این امر بر عهدۀ منتخبین مردم استان در مجلس شورای اسلامی و مسئولین استان بو شهر است. گفتنی است چنانچه به این بحران توجه فوری نشود، در آیندۀ نزدیک شاهد فقر، بحران و نابه‌سامانی‌های بیشتری در جامعه خواهیم بود.