کرونا در امتداد راه خویش و جاخوش کردن بر گستره شهرو روستا،ابتلا یا تهدید جامعه ،مدیران ارشد را به دم دست ترین راهکار یعنی اجرای”قرنطینه “در شهرها و توصیه به “خودقرنطینه گی”شهروندان ترغیب کرد.طرحی که پس از کاهش نسبی تعداد مبتلایان و افزایش بهبودیافتگان در یک تصمیم فارغ از کارشناسی و زودهنگام با “کاهش محدودیت ها”بازگشتی بس غم بار به روزهای ابتدایی “شیوع کرونا”داشت.بر همگان پوشیده نیست جامعه ای که مشکلات معیشتی بصورت برجسته و در تمام طبقات ان هویداست نمی تواند در میان مدت نیز تحمل محدودیت ها را داشته باشد و در جهت تامین نان خویش ،جان خود را به خطر می اندازد و اینجاست که “هنر در مدیریت”مسولان را می طلبد که باودرنظر گرفتن تمامی جوانب طرحی بلند مدت برای “کنترل و مدیریت بحران کرونا”را در نظر بگیرند.یکی از مشکلاتی بس بزرگ در هنگامه هجوم کرونا در کشور”تعطیلی و نیمه تعطیلی مدارس”و سرنوشت نامعلوم “بازگشایی “در سال تحصیلی جدید بوده است.اجرای برنامه “آموزش مجازی”در قالب “برنامه شاد”نیز نتوانست ان بازدهی لازم را داشته باشد.پس از اعلام بازگشایی مدارس در اخر اردیبهشت علیرغم حضور ۸۰درصدی معلمان فقط۱۵درصد از دانش اموزان حضور در کلاس داشته اند.نتیجه این حضور ،ترس از ابتلای دانش اموزان به کرونا است.اکنون که آموزش و پرورش عزم خود را برای بازگشایی به مدارس در سال تحصیلی جزم کرده است نگارنده پیشنهاداتی زیر را به عنوان راهکاری برای حضور دانش اموزان ومعلمان با کمترین بیم از ابتلا به کرونا و اطمینان از مکانی بهداشتی به وزیر محترم اموزش و پرورش و دبیر ستاد ملی مبارزه با کرونا عرضه می دارد.براساس امار کشور ما در حدود ۱۰۷هزار و۱۷۱مدرسه در کل کشور با داشتن ۶۱/۳۴۶مدرسه در مقطع ابتدایی،۲۳/۰۷۹مدرسه در مقطع متوسطه اول ،۲۱/۱۸۶مدرسه در مقطع متوسطه دوم،۱/۵۶۰مدرسه استثنایی،۲۱/۷۰۲پیش دبستانی موجود است.کل کلاس های درسی ۵۵۹/۲۴۳می باشد.مجموع کل دانش اموزان در کشور نزدیک به ۱۴/۴۶۸/۷۴ که از این تعداد۸/۱۷۴/۸۷۵در مقطع ابتدایی،۳/۳۵۱/۸۱۷در مقطع متوسطه اول،۲/۴۹۲/۳۸۸در مقطع متوسطه دوم مشغول به تحصیلند.حال با امارهای موجود وزارت اموزش و پرورش با در نظر گرفتن شرایط حاکم بر کشور در این برهه(شیوع ویروس کرونا)۱-کاهش ۳۰درصد از محتوای کتب درسی در راستای آموزش در مدت زمان کم ۲-بازگشایی فصلی مدارس تا پایان خرداد ۱۴۰۰با استفاده از ظرفیت تمامی مدارس برای مقاطع درزمان فعالیت صورت گیرد.بدین شرح که الف)تیرماه ۱۳۹۹الی پایان مهر ۱۳۹۹مقطع ابتدایی (در این هنگام تمامی مدارس در تمام مقاطع بایست امکانات و کلاس های خود را به این مقطع اختصاص دهند). ب)آبان ۹۹تا پایان بهمن ماه۹۹ مقطع متوسطه اول (به شرحی که در ردیف الف آمد). ج)اسفند ۹۹تا پایان تیر۱۴۰۰مقطع متوسطه دوم.توزیع دانش اموزان با توجه به ظرفیت های ایجاد شده توسط مدارس تمام مقاطع اعم از میز ،صندلی ،کلاس ها می تواند “فاصله گذاری فیزیکی”را اجرایی و “با شستشویی روزانه و کنترل بهداشت محیط مدارس”محیط اموزشی سالم را مهیا کرد.ضمنا پراکنش معلمان در کلاس ها و مقاطع توسط اموزش و پرورش هر شهر براساس نیازها انجام گیرد.استفاده از ظرفیت های موجود معلم ها در تدریس دروس ها نیز به تدبیر معاونان اموزشی بستگی دارد که می تواند کاهش معلم در برخی دروس مقاطع را پوشش دهد.آنچه می توان نتیجه گرفت “می توان بازگشایی مدارس در هنگامه این بحران (کرونا)با رعایت تمامی پروتکل های بهداشتی را شاهد باشیم مشروط بر آنکه از تمامی ظرفیت های موجود استفاده بهینه را ببریم”