شناخت مشکلات یک قشر از افراد جامعه نیاز به برنامه ریزی مدون، جامع و بررسی اصولی دارد.

در قالب یک پیشنهاد می توانم بیان کنم: مطبوعات می توانند در هر شماره با دعوت از کارشناسان، متخصصان، نخبگان، هنرمندان و… بصورت یک مصاحبه با قلمی شیوا به بررسی مشکلات پرداخته و به نتیجه برسند.
همچنین صدا و سیما در برنامه های خود از این شیوه استفاده کرده و بر اطلاعات مردم بیافزایند.
بنده در اینجا به طور مختصر به مساله می پردازم:
بخشی از مشکلات بانوان ناشی از مدگراییست. مدگرایی تا آن اندازه پسندیده است که با اصل فرهنگ تناقض نداشته باشد.
هر جامعه در اصل خود دارای یک نظام فرهنگی است که ریشه در ذات همه ی افراد جامعه دارد. و هنجار شکنی در فرهنگ، باعث انزجار اجتماعی می شود.
مردم ما نیز در اصل و ریشه خود دارای فرهنگ هستند که امروزه با وجود گسترش ارتباطات یک سری عوامل فرهنگی وارد ذهن و روحیات جامعه ما شده که در بانوان نمود بیشتری پیدا کرده. این عوامل با فرهنگ ما بیگانه اند و فرد در ارتباط با این عوامل به نوع پنهان، دچار سردرگمی و دوگانگی می گردد. چون نه با فرهنگ ما سازگار است و نه زیرساخت های پذیرش این فرهنگ جدید بوجود آمده است. در نتیجه این دوگانگی بوجود آمده به کانون خانواده کشیده می شود و بقیه افراد خانواده نیز تحت الشعاع این جریان قرار می گیرند. چنانچه کنترل و هدایت نشوند مشکلات گسترده ی دیگری نیز به دنبال دارد.
پیشنهاد من در ابتدا کتاب است و کتاب. با مطالعه و بروزرسانی اطلاعات، افزایش دانش اجتماعی، استفاده از تجربیات گذشتگان و همچنین با استفاده از دیدگاه های متخصصین مجرب در این زمینه می توان به نتیجه مطلوب رسید.
(ناگفته نماند؛ مادربزرگ ها و پدربزرگ ها در درون خود یک کتاب نانوشته ای هستند که استفاده از تجربیات آنان بسیار مفید و کارگشاست.)