در میان جامعه شناسان و سیاستمداران در تمامی نقاط کره خاکی مردم همیشه به عنوان یکی از ارکان های مهم ایدئولوژی ها و دولت به شما می روند.

حال نحوه ی برقراری ارتباط و به کارگیری صحیح از مردم بسیار مهم تلقی می شود.

اما در جامعه ی اجتماعی ایران به دلیل برخی کنش های غیر منطقی و اصولی روز به روز شاهد بی اعتمادی در سطح جامعه هستیم ؛که درد و چالش بسیار بزرگی است و به دنبال همین مسئله مشکلات و نارضایتی ها نیز در حوزه های مختلف خانوادگی ، اجتماعی فزونی خواهد داشت.

چند مدت پیش دل را به طبیعت و کوه زده بودم در حین راه با پیرمردی که آفتاب و باران ، سالیان سال با صورتش آمیخته شده بود برخورد کردم؛ و دقایقی با هم همزبان شدیم.

در صحبت های مداومش از بی اعتمادی و بزرگ بینی برخی از انسان ها صحبت می کرد.

تا آخر پای سخنانش نشستم، سخنانش همانند دست های پینه زده اش بدن و ذهنم را خراش می داد اما این دردها بسیار زیاد بود که جای گنجاندش کم هست.

اما به نظر نگارنده این دردها بیشتر از ناحیه بی اعتمادی و رنگ های پی در پی به خود گرفتن سر چشمه می گرفت.

در ادوار گذشته در سطح عمکمی جامعه و به عنوان نمونه میان احزاب سیاسی بارها وعده هایی را بر سر زبان می آورند که متاسفانه برخی صحبت های نسنجیده باعث می شود صداقت زیر پا له شود.

پاسخ برای این دردها زیاد هست و با نگاهی گذرا هم میتوان این مشکلات را لمس نمود و هم پاسخ هایش را پیدا کرد.

البته قائل به این مسئله نمی توان بود که اصرار زندگی مسئولان فاش گردد. هر قدر شفافیت بیشتر باشد جامعه از التهاب های روانی و افتراها فاصله می گیرد و بیشتر به سوی حقانیت می رود.

به طور کلی بی اعتمادی و عدم توجه به صداقت در زندگی های روزمره عمومی اکثر انسان ها وجود دارد و به هیچ عنوان نمیتوان گفت از ناحیه خاصی سر چشمه می گیرد.

این رفتارها و بی اعتمادی در آینده میان نسل های جوان آسیب پذیری خود را بیشتر نشان خواهد داد و فرهنگ مناطق کوچک را نیز تحت شعاع خود قرار خواهد داد.

بهترین راه برای پیشبرد اهداف مان این است که در تمامی مسائل با مردم شفاف باشیم و چوب صداقت را هرگز به حراج نگذاریم.

اگر صداقت و اعتماد در جامعه از بین برود پایه های تاریخی و فرهنگی متزلزل خواهد شد؛ و چنانچه به این زخم آرام بخش هم تزریق کنیم دردی را دوا نخواهد کرد.