امید فراغت/روزنامه‌نگار

❗️اکثریت مسئولان مملکت مصداق ضرب‌المثل” هیچ گربه‌ای به خاطر رضای خدا موش نمی‌گیرد” هستند! نان، آب و حقوق و مزایا، برای آنان مثل بنزین و سوخت است. در هر نقطه‌ای این سوخت تمام شود آنان نیز از حرکت می‌ایستند.

❗️یکی از دلایلی که اکثریت مسئولان مملکت، فقر و فلاکت ملت را درک نمی‌کنند و به تعبیری نسبت به آن بی‌تفاوت هستند، این است که باک‌شان پُر از سوخت است. پس طبیعی‌ست سواره از حال و قال پیاده بی‌خبر است.

❗️مسئولان بپذیرند اگر اقتصاد، معیشت و رفاه چند‌ وجهی ملت تامین باشد مثل اکثریت مسئولان از صبح تا شب و از شب تا صبح مرگ را حواله آمریکا و اسرائیل می‌کردند.

❗️احساس می‌شود مرگ حواله‌ دادن‌های مسئولان برای آنان نان و آب دارد، که اگر نداشت شبیه به اکثریت ملت بودند و نای حرف زدن نداشتند.

❗️پیشنهاد این است کمپین ارائه فیش حقوقی و دریافتی‌های مختلف مسئولان تحت عناوین گوناگون ایجاد شود تا ملت نسبت به اقتصاد و وضعیت معیشت آنان، اشراف و آگاهی دقیق پیدا کنند.

❗️باید پذیرفت اکثریت ملت نسبت به اتخاذ سیاست‌های خرد و کلان مسئولان، هزینه‌های واقعی می‌پردازند و به همین دلیل فقیر شده‌اند. اما متاسفانه اکثریت مسئولان در قبال سیاست‌ورزی‌های خرد و کلان‌شان چه در زمینه سیاست داخلی و خارجی، با وجود درآمدهای بالا، هزینه‌هایی که می‌پردازند بسیار ناچیز است!

❗️مسئولان بپذیرند فقر و مشکلات عدیده اقتصادی و معیشتی اکثریت ملت نتیجه ناکارآمدی مسئولان است این که نمی‌شود با جیب ملت، پُز غرب‌ستیزی و یا همان آمریکا‌ستیزی داد. این که نمی‌شود در جای گرم و نرم بنشینید و حقوق‌ و دریافتی‌های عجیب و غریب دریافت کنید و شب و روز مرگ را حواله آمریکا و اسرائیل کنید و هزینه‌های سرسام‌آور چنین روش و منشی را اکثریت ملت بپردازند.

❗️مسئولان بپذیرند انقلابی‌گری به حرف و به ریش، تسبیح و سجاده نیست. انقلابی‌گری درک و شناخت ایران و جهان و همچنین درک و شناخت حال و قال ملت است.

❗️مسئولان زمانی می‌توانند داعیه انقلابی‌گری بکنند که رضایت عمومی در سطح خرد و کلان موجودیت داشته باشد. نکته مهم این است اکثریت ملت به واسطه تحمیل فقر و گرفتاری و مشکلات عدیده می‌توانند ادعای انقلابی‌گری داشته باشند. کسی که درآمد هنگفت دارد نمی‌تواند بگوید انقلابی هستم! چرا که انواع و اقسام خلاء‌ها و نداری‌ها‌ست که یک فرد را انقلابی می‌کند.