به نام حضرت دوست

اسفندماه نود وهشت بود، که رسما خبر رسیدنش به ایران منتشر شد، تصاویری که آنروزها از قرنطینه ی چند ده میلیون جمعیت چینی به جهان مخابره می شد و در صدر اخبار جهان قرار داشت را، مردم جای جای این کره خاکی در فضای مجازی آنالیز میکردند.
اخبار رسیدنش به کشوری دیگر، مثل بمب منفجر میشد، بیماری کرونا را میگویم، همان کووید۱۹.
گرچه گفته شد که آمدنش به ایران را، تعمدا ،کمی دیر اعلام کردند تا از واقعه مهم انتخابات مجلس یازدهم بی دغدغه عبور شود، اما بالاخره، پای جان مردم وسط بود و هر گونه پنهان کاری میتوانست عده ی بیشتری را به کام مرگ کشاند، پس خبر آمدنش رسما اعلام شد.
از همان روزهای ابتدایی رسانه ای شدن خبر بیماری کووید۱۹ در چین، حجم بالای اخبار منتشر شده در تمامی رسانه ها چه داخلی و چه خارجی،چه در فضای حقیقی و چه در فضای مجازی، یک نوع آمادگی ذهنی برای مقابله با آن، در همه کشورها ایجاد شد، به همین دلیل با شناسایی اولین بیمار در هر کشور، آژیر حمله به آن نیز به صدا درمی آمد.
در ایران ، استان وشهرستان ما نیز بلافاصله با اعلام ورود این ویروس به کشور، اقدامات پیشگیرانه و مراقبتی آغاز شد، هم خود مردم، داوطلبانه و مسولانه برای حفاظت از جامعه دست به اقداماتی زدند و هم مسولان یک پروتکل واحدی برای کشور تنظیم نموده وبا مشارکت خود مردم سعی بر کنترل این بیماری و عبور از این بحران با کمترین آسیب را داشتند.
هر چند فشارهای اقتصادی سنگینی را مردم، به دلیل تعطیلی کسب وکارهایشان در بهترین ایام سال متحمل شدند، اما مزدشان را با سلامت شهروندان و همنوعان خود گرفتند.
بسیج مردمی که برای مقابله با آن بیماری شکل گرفت، باعث شد بسیاری از مناطق ایران وارد دوره پیک بیماری نشده، ولی آیا می شد همچنان بسیاری از ارکان اقتصادی جامعه مانند بازار و… را برای مدتی طولانی در حالت تعطیلی نگهداشت؟ آیا بسیاری از مشاغلی که محتاج درآمد روزانه خود برای امرار معاششان میبودند را می شد کماکان تعطیل نمود؟ بدون شک خیر.
پس چه باید کرد؟
بر همه روشن است که با عادی شدن فعالیت مشاغل مختلف، اوج گیری مجدد بیماری آغاز شده است، در واقع آژیر خطر با صدای بلندتر به صدا درآمده است، همه باید بدانند که ماموریتشان برای پیشگیری و مقابله با این بیماری کماکان پابرجاست، همه باید بدانند که خطر در چند قدمیشان در کمین است، بنابراین هر کس در حد توان و وظیفه اخلاقی خود نسبت به جامعه، باید پروتکل های بهداشتی را دقیقا رعایت نمایند. مسولان کشور هم، بدانند که؛ ملت به خوبی اقدامات آنان را رصد کرده وقضاوت کنندگان خوبی هستند. همزمان نگارش این مطلب، خبر وجود vip در زندان اوین و اتاق های لاکچری با هزینه ی چهل و پنج میلیونی ماهانه برای اختلاسگران نازنین رسانه ای شد!!!(امید که صحت نداشته باشد) و قوت قلبی شد برای نسل بعدی اختلاسگران، گرچه تلاش های کادر درمان ستودنی هست و آنان قهرمانان واقعی این روزها هستند؛ اما البته که، مردم نباید منتظر ایجاد vip در مراکز درمانی برای بیماران کرونائیشان به دستور مسولان کشور باشند!!!، بلکه در درجه اول خودشان باید حافظ جانشان باشند،و اگر روزی شنیدند برای نورچشمی ها vip کرونایی هم وجود داشته است، به دل نگیرند.
با امید این که با کمترین خسارت و تلفات ویروس کرونا را شکست دهیم.