سه روز پر کار، متوالی ، شلوغ و پر هیجان برای جوانان صاحب ایده ای بود ،که بین دیگر دانشجویان یک سر و گردن بالاتر و حرفی برای گفتن داشتند.
واقعیت این است که دیدن این شور و هیجان و جنب و جوش آنان بارقه های امید را یک بار دیگر در دل ما روشن کرد.
و باورمان شد که هنوز هم با وجود تمام مشکلات و فشارهای اقتصادی و سیاسی از طرف کوردلانی که چشم دیدن تعالی و پیشرفت ایران و ایرانی را ندارند،امید جاری و زندگی به زیباترین شکل ساری است.
گروههای مختلفی در زمینه های گوناگون طرحها و ایده های خود را مطرح نمودند و چقدر جای خوشحالی بود که چندین طرح و ایده صنعتی و تولید محور را در بین طرحهای ارائه شده دیدیم
و خوشحال از اینکه در بین جوانان بوشهر ،جوانان خوش فکری هستند که کلام رهبری را لبیک و دغدغه ارزشمند ایشان را در زمینه تولید ملی پاسخ گفته اند.

اما بخش تلخ و نا خوشایند این داستان

در بین گروههادو گروه؛
یک؛ گروهی تحت عنوان رادین با مدیریت یکی از دانشجویان خوش فکر و فعال دانشگاه آزاد که با ارائه ایده ای منحصر به فرد در زمینه تامین امنیت هوشمند با کاربرد خانگی ، صنعتی و حتی کشاورزی توجه همگان را به خود جلب کرد.
و همچنین طرح سطل آشغال الکترونیکی با کاربرد مصرف در اتاقهای عمل و بخشهای ویژه بیمارستانها که پنجره جدیدی را به روی کنترل عفونتهای بیمارستانی و پیشگیری از بیماریها باز می کرد؛ طرح دیگری بود که از گروه رادین ارائه و مورد توجه قرار گرفت
اعضا گروه رادین جوانان صاحب ایده ای که علاوه بر ارائه ایده سیستم امنیت هوشمند و سطل آشغال الکترونیکی با طراحی پلت فرم رادین
بستر الکترونیکی مناسبی برای جذب جوانان همفکر خود در دانشگاههای مختلف ایجاد کرده بودند که با همکاری آنان ایده های خام را مورد مطالعه و پژوهش قرار داده و برای تجاری شدن و تولید، اعتبار سنجی نمایند .

و گروه دیگری نیز با ارائه ایده پیچ گوشتی الکترونیکی می توانست طرح جدیدی را در صنعت پایه ریزی کند.

و یا طرح آتل ارگونومیک که در این برنامه برای خود جایی باز کرده بود.

در شرایطی که همه حاضران در سالن اعم از منتورها ،مدرسین کارگاهها و میهمانان حاضر منتظر اعلام نام این عزیزان حداقل بعنوان یکی از گروههای برتر را داشتند؛در کمال ناباوری ۳اپلیکیشن
– آموزش انلاین گیتار
– نوبت دهی آرایشگاه آنلاین
– بازی کامپیوری
را بعنوان طرحهای برتر در حضور استاندار و معاونین ایشان مورد تشویق و تقدیر قرار دادند .
حال سوال اینجاست:
آیا دغدغه امروز کشور ما آموزش آنلاین موسیقی است (که این موضوع هم در جای خود قابل تامل است، مطابق با نظر متخصصین ومدیران حوزه آموزش ،آموزشهای مهارتی مانند موسیقی به صورت غیر حضوری اثربخشی مورد انتظار را ندارد که این موضوع نیز از دید داوران غیر متخصص مغفول ماند )
آیا دغدغه امروز کشور ما نوبت دهی انلاین آرایشگاه یا بازی کامپیوتری است.
اگر چنین است ،چگونه می توان در سالی که تحت عنوان رونق تولید است ، دغدغه ارزشمند رهبرمعظم را در خصوص حمایت از تولید و رونق آن توجیه کرد.
و سوال دوم اینکه
مسئولین محترمی که بعنوان حامیان و ناظرین اصلی در اختتامیه این برنامه حضور پیدا کردید و داوران و دبیر جشنواره را مورد تشویق قرار دادید؛آیا این سوال در ذهن شما پیش نیامد که چرا در بین تمام گروههای شرکت کننده ۳گروه نرم افزاری بعنوان طرحهای برتر شناخته شد؟

آیا این موضوع می تواند ارتباطی با مدرک تحصیلی و تخصص داوران و نگاه سوگیرانه آنان داشته باشد
یا موضوعات دیگری در پس این پرده بلند وجود دارد که ما از آن بی اطلاعیم!
وقتی در دانشگاه که محور اصلی توجه به تولید دانش است شاهد چنین اتفاقاتی باشیم؛ باید گفت:
((هر چه بگندد نمکش می زنند وای به روزی که بگندد نمک ))