در سالهای اخیر و از زمان حضور دولت یازدهم و دوازدهم شاهد حضور برخی از هم استانیها در برخی مناصب مدیریتی در سطوح ملی بودیم.
بسیاری از این مدیران با کسب تجارب لازم و با ارتباطات و توانی که قطعاً در سطوح ملی قابل پذیرش بوده است موفق شدند مناصبی را کسب کنند که شاید در سالهای پیش تر یکی از توقعات و انتظارات همیشگی افکار عمومی و فعالان عرصه های مختلف استان بوده است.
کسب استانداری،معاونت وزیر و حتی کسب جایگاه مدیریت یکی از بزرگ ترین سازمان های ملی از این جمله است که در این میان چهره هایی چون سالاری،زارع و رییسی را بصورت مشخص تر می توانیم مثال بزنیم.
انتقادات و گلایه ها از عملکردها چه در سطوح استانی و چه در سطوح ملی امری طبیعی و قابل انتظار است و از این حیث نمی توان خطایی را متوجه کسی نمود.
اخیراً در پی برخی انتقادات و بصورت ویژه تر صحبتهای یکی از نمایندگان مجلس از عملکرد دکتر سالاری رییس سازمان تامین اجتماعی ایران که اتفاقاً یک بوشهری است و سابقه دو استانداری را نیز در کارنامه ی مدیریتی خود دارد بیش از آنکه در سطح ملی مورد توجه قرار گیرد ظاهراً مورد توجه برخی هم استانیها البته از نوع حمایت از این انتقادات قرار گرفته است به گونه ای که با پخش مستمر این انتقادات نماینده مذکور به یکی از اخبار اصلی این روزهای سطح استان در کنار همه گیری و طغیان کرونا تبدیل شده است.
همانگونه که اشاره شد انتقاد و گلایه روالی طبیعی و البته قابل انتظار است اما نکته اصلی این موضوع آنجاست که شاهد هستیم در سطح استان متاسفانه در حمایت از برخی انتقادات نابجا که رنگ و بوی سیاسی دارد، تخریب یک مدیر ارشد هم استانی نیز در دستور کار قرار می گیرد و از این حیث باید عنوان کنیم نعل وارونه بوشهری برای حمایت از مدیرملی هم استانی را شاهد هستیم.