۱_ انتخابات آمریکا را چگونه ارزیابی می کنید ؟ چه کسی پیروز انتخابات آمریکا می شود ؟ در این رابطه دلایل خود را بیان دارید ؟

با دقت و تاملی درمجموعه ی حوادث مختلفی که دراین ۴۲ سال اخیر میان ما و دولت های مختلفی که ازدوجناح اصلی و تاثیر گذار درسیاست های کلی ایالات متحده آمریکا حکمروایی میکنند شاهد بوده ایم، اکثرا با یک نکته کلیدی، و پرسشی اساسی مواجه شده ایم، و آن اینکه اصولا و چرا ازهمان بدو استقرار نظام حکومتی جمهوری اسلامی که اتفاقا با شعارهایی درضدیت با امریکا درجریان جنبش و قیام عمومی مردم در سال های ۵۶-۵۷ برعلیه حکومت پهلوی که گفته میشد برآمده ازیک کودتای امریکایی و تحت امر و مطیع آن کشوراست همراه بود، همچنان ادامه داشته و تا به آن جا پیش رفته است که به مرورایام تبدیل به یک استراتژی وحتا ایدئولوژی حکومت گردیده و موجودیت نظام و کل مملکت را به تابعی ازخود درآورده و متاثرساخته است !؟ ومهمتراینکه چنین ایده و راهبردی نیز، درپوششی ضخیم وغیر قابل نفوذ و تغییر ناپذیری ازاعتقادات و باورهای ریشه دارمذهب و مقدسات پوشانده شد !!
بنا براین، دراینجا ضروریست که قبل از پرداختن به سئوالات مطروحه توسط نشریه نصیر، ما یک نگاه و نظراجمالی هم داشته باشیم به شرایط واوضاع و احوالی که اکنون محاط برکلیه واقعیت های ملموس و ناپیدای مملکت خودمان است و به نوعی ملهم ازفرایندی که دربالا به عرض رسید :
درحال حاضرکیست که نداند کشورما با بحران های حاد و شکننده ای مواجه است که هرآن میتواند زاینده حوادث و اتفاقات بسیار بسیارخطرناک و سرنوشت سازی باشد : بحران فقررو به تزاید و گسترده، بحران فسادعلنی ورسوخ کرده درتاروپود ساختارهای اجتماعی ما، بحران عظیم اقتصادی، بحران تلاشی وفروپاشی ارزش های اخلاقی و رفتارهای اجتماعی، بحران یاس نسبت به بهبود وضعیت موجود و نا امیدی نسبت به دست رسی به آینده دور و نزدیک بهتر که دراین زمینه، اثرات خود را متاسفانه درخوکشی های روزافزون نشان میدهند، بحران فرارگروهی مغزها و اندیشمندان فرهنگی وعلمی، بحران هویتی، آنهم تا مرزناخود شناسی های منبعث از تهاجم و اختلاط همه جانیه ی تاریخی و فرهنگی ملل مختلف با آنچه که خود با آن ها خو گرفته و تربیت شده ایم، و درراس تمامی این ها، بحران مشروعیت حکومتی و برلبه ی انفجارقرارگرفتن خشم و اعتراضات به حق و سرکوب شده ی عمومی که نوید یک خیزش کورو ویرانگراجتماعی را میدهد و…
اکنون و دریک چنین شرایط بحران زایی های بیشتر که نه تنها حاکمیت سیاسی بلکه تمامیت مملکت را تحت فشار قرارداده است، علی القاعده و به حکم عقل و اقتضای شرایط، قبل ازهر کس و جریانی، این حکومت است که می بایست در صدد یافتن راهی مطمئن و عقلایی برای برونرفت خود از یک چنین مخمصه ای در وهله ی اول، و جامعه ای که برآن حکم میراند درمراحل بعدی برآید . اما همانگونه که درسطورفوق اشاره نمودم، حکومت ما وشاید هم بخش های قابل ملاحظه ای ازجامعه، چون استراتژی سیاسی و پلاتفرم مملکتداری دردنیای امروزی را تبدیل به نوعی ایدئولوژی ملهم ازمذهب واعتقاداتی کرده اند که جدایی ازآن ویا حتا ایجاد تغییراتی جزئی درآن را متضاد باعقیده و باورهای خود ساخته میدانند و تنها راه بقای موجودیت خویش تصورمی نمایند و بهمین خاطر برتداوم آن اصرارمی ورزند، نادانسته خود را وارد یک بن بستی نموده است که فکرمیکند گشایشی درگره های کورآن بوجود نخواهد آمد مگرپافشاری و اتکای صرف برهمان ایده واعتقاد !! و میدانیم که استخوان بندی واسکلت این ایده نیزمبتنی است بردواصلِ مهم «استکبار ستیزی» که درراس این استکبارنیزایالات متحده آمریکا قراردارد، ودرمرحله بعدی که همانا «آزاد سازی مردم و ملل مستضعف» با محوریت فلسطین و یمن و سوریه و دیگرمسلمانان و سرزمین های آنان از یوغ این بزرگ مستکبران عالم است !!
بنا برآنچه گفته شد، میتوان مدعی گردید که این استراتژی و یا به عبارت بهتر«ایدئولوژی سیاسی- مذهبی» که درزادگاه وسرزمین اصلی خود یعنی ایران، مولّد یک سلسله بحران های ساقط کننده ای شده است که درسطورفوق بخش هایی ازآن ها را بیان داشتم، برمبنای مشاهدات عینی روزمره و واقعیت های غیر قابل انکاری که شرح داده شد، خود به نوعی تبدیل به شیشه ی نازک و نا مطمئن عمرحکومت شده است، آن هم با ایفای دو نقش منفی والبته مهلک : اول آنکه اگر بخواهیم همچنان برتداوم و اتکای به آن اصرار بورزیم، بر اساس تمامی واقعیات و شرایط و پارامترهای حاکم برجهان کنونی و میزان کشش اندک و توانایی ناچیز و شکننده ما درصحنه ها ی مختلف گیتی، به باورمن، یا ما را مستقیما درگیرحوادثی فرساینده و نابود کننده با برخی ازاتحادیه های قدرتمند جهانی خواهد نمود (همان بلایی که برسرروسیه شوروی آمد) و یا اینکه بناگزیر و براساس نیاز و ناتوانی های همه جانبه اقتصادی، نظامی و سیاسی مان، به دامان دیگر ملل و یا اتحادیه های جهانی قدردیگری خواهد انداخت که صرفا به منافع خود می اندیشند و تحمیل خواسته هایشان به حکومتگران ما که درشرایط حاد کنونی کشوربه آنان پناه برده اند و ناچارا اعطای امتیازات هرچه بیشتربه آن ها، که این امرنیزبا توجه به نتایج و تجربیات تلخ تاریخی مملکت که هنوزدرخاطره ها باقیست، باعث برافروخته شدن شعله های خشم و اعتراضات تا کنون نیمه خاموشِ ملی گرایانه مردم شده، که حاصل نهایی آن فروپاشی قطعی حاکمیت ازطریق نوعی انقلاب و یا جنبش های همگانی حتا کور و مخرب خواهد بود!!
حال با این مقدمه ی موجز و مختصر، می پردازم به سئوالات سه گانه که حول محور انتخابات ریاست جمهوری آمریکا میچرخد و تاثیر آن برایران وجهان :
اول اینکه برای ما که ازهمان ابتدا، سیاست های کلی مملکت داری مان را بر مبنای همان ایدئولوژی پیش گفته بالا تنظیم و تثبیت و مشخص کرده ایم، هیچ تفاوتی میان اردوگاه های دوگانه در ینگه دنیا وجود ندارد، و به همین نسبت و برهمین مبنا نیز، سیاست آمریکا دربرخورد با ما هم، هیچ تغییرماهوی نخواهد کرد در صورت تغییر و جابجایی هرکدام !! مگرآنکه ما با صراحت وعلنی، یا از ایده ی خود عدول نمائیم و یا اینکه تا رسیدن به یک مرز پایانی – جنگ یا صلح کامل- همین سیاست کنونی را ادامه دهیم که دراین صورت، می بایست منتظر فروپاشی کامل سرزمین خود از درون باشیم !!

۲_ آیا انتخابات آمریکا بر وضعیت اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی ایران تاثیر می گذارد؟ چه تاثیراتی ؟

درخصوص اینکه آیا انتخابات آمریکا تاثیری برسیاست و اقتصاد ایران خواهد گذاشت یاخیر!؟ پاسخ من بطورخلاصه و صریح و البته باعنایت به مطالبی که درسطوربالا به عرض رسید این است: ازآن جا که متاسفانه ساختار اقتصادی ما بریک بسترعلمی مبتنی بر واقعیت ها استوارنبوده و مثل بید با هرنسیمی حتا به لرزه می افتد، در کوتاه مدت دستخوش نوساناتی مقطعی خواهد شد، اما در دراز مدت، مشروط به آنست که ما، بند سیاستمان را ازناف آن ایدهئولوژی پیش گفته جدا کنیم!! که درغیراینصورت، می بایست منتظر حوادثی بود که هر کدام ساز و کارهای خاص خود را خواهند داشت.

۳_ اگر ترامپ انتخاب شود چه تاثیری بر دنیا و ایران ، خاورمیانه و ایران می گذارد. ؟

اما اینکه درصورت انتخاب مجدد ترامپ، چه اتفاقات تاثیر گذاری درصحنه های مختلف جهانی بوقوع خواهد پیوست، نه تنها قابل پیش بینی دقیقی نیست ولی مطمئنا درادامه همین سیاست و رفتارهای کنونی ایشان و جناح منتسب به وی، لامحاله شاهد دگرگونی هایی خواهیم بود که شاید بنوعی در تاریخ مناسبات و روابط بین المللی کشورهای جهان، ماندگار و تاثیر گذار باشند.