✍️ مهرور بوشهر

جنگ و کشتار انسانهای بیگناه
بدلیل جانسوزی و ویرانگری
*نفرت انگیزترین* پدیده جهانی است
که باید از آن با مقاومت حذر و گذر کرد .

روزگار سختی طی کردیم
روزگاری حاکی از تبعیض و شکاف طبقاتی .
آنهایی که به قدرت رسیدند همیشه
انتظار داشتند بر *دوش* ملت سوار شوند
و آنهایی هم که پیاده بودند آرزوی یک
روزی سواری بر دلشان ماند .

در حالیکه *قطار قدرت* همچنان بدون
ترمز دره ها و شکافها را *عمیقتر* و گشاد
تر میکرد‌
هر روز روزگار
*سخت و سختر*
و *زشت و زشت تر* میگذشت .
سواره خبر از پیاده نداشت
پیاده هم حیران و سرگردان در آرزوی
*یک تکه نان* ..
آرزو داشتیم همه از یک سفره بطور
*مساوی* ارتزاق کنند ولی اینگونه نشد .

حال مانده ایم بر سر یک دو راهی
و با یک جنگ ویرانگری

نگارنده معتقد است که با توجه به
*ناملایمات و نقدهایی* که نسبت به
این سیستم دارم حاضرم هزاران بار
بمیرم اما زیر بار *اجنبی* و یا *وطن فروشی* نروم .
و اکنون با پرهیز از هر گونه
افراطی گری و شادی بی مورد
*دشمن شاد و جاده صاف کن اجنبی*
نمی شوم .

۱۴۰۴/۳/۲۶