برگ‌هایی از تاریخ دشتی و تنگستان در جنگ جهانی اول (بر اساس آرشیو نمایندگی بریتانیا در بحرین) قسمت سوم:

محرمانه
از: نمایندگی مقیم‌ بریتانیا در بوشهر،
۱۵ دسامبر ۱۹۱۵
به: ماژور تی.اچ. کیس، نماینده سیاسی بریتانیا در بحرین

با سپاس فراوان از نامه مورخ ۵ دسامبر شما، درباره جهازات تنگستانی که به بحرین رفته و چای و کالاهای دیگر را با خود برده‌اند. دو فروند لنج متعلق به بندر ریگ است که مشکلی ندارند. احتمال اینکه خدمه این شناورها بارهای خود را به سواحل تنگستان ببرند، بسیار کم است؛ چرا که علاوه بر دوستی آنها با ما، با منطقه تنگستان اختلافات قدیمی دارند و همچنین تحت نظارت شدید خان خود هستند و این خان دوست ماست. لاور در ساحل دشتی، نزدیک به خور زیارت واقع شده و بخشی از قلمرو حسین خان دشتی، دوست ما، به شمار می‌رود. ممکن است بخشی از کالاها [ی وارده به لاور] به تنگستان راه یابد، اما به احتمال زیاد قسمت عمده‌ی آن راهی قلمرو حسین خان می‌شود. فهرستی از لنج‌ها، مالکان و ناخدایان متعلق به آن بخش از سواحل دشتی که تاکنون اظهار دوستی نسبت به ما نموده‌اند، به پیوست تقدیم می‌گردد. این فهرست برای شما و «مأموران بندری» شیخ مفید خواهد بود تا بتوانند جهازات دوست را از غیردوست تشخیص دهند. این فهرست توسط مدیر گمرک لاور – که به درخواست این اداره و حسین خان، به طور ویژه از طرف مدیرکل گمرکات اعزام گردید تا رفت‌وآمدهای دریایی در آن ساحل را تحت نظر گرفته و کنترل نماید – تنظیم شده است.
سواحل دوستدار ما در دشتی از “کلات” – به عنوان شمالی‌ترین روستای دشتی – شروع می‌شود و تا دهانه “خور زیارت” امتداد می‌یابد. بوالخیر، یکی از گروه بنادر بارَکیِ تنگستان است که شامل رستمی، گهی، خبیدو، سالم‌آباد، خورشهابی، عامری، بوالخیر و غیره می‌شود. رئیس منطقه عامری [به ما] اظهار دوستی می‌کند و به دشمنی با زایرخضر شهرت دارد. اخیراً یک مدیر گمرک نیز به آنجا اعزام شده است و تلاش خواهم کرد فهرستی از شناورهای مجاز به تجارت با این بنادر را نیز برای شما تهیه کنم. نیازهای آنها زیاد نیست، و اگر هر زمان خواستند مقادیر بیش از حد معمول با خود ببرند، لطفاً به آنها «نه» بگویید.
.