جاده مرگ کجاست؟!
میلاد هم دیشب به خیل کشتگان جاده مرگبارساحلی پیوست!.یعنی ؛جوانی ناکام به کام مرگ‌ رفت وخانواده ای داغدارشد.خانواده ای که آرزوهایی برای جوان خود در دل داشتند ماننددیگرخانواده ها.
فقط جای یک جمله اینجاخالیست؛ سرمسئولین استان بسلامت بادا!.
بزرگراه ساحلی بوشهر-دیرکه ازسی ویکم شهریور سال ۱۳۹۰قرارش باخاتم الانبیاء بسته شده است،همچنان بلاتکلیف دربیابان رهاشده است.چرا؟نمی دانم ولی گهگاهی مصاحبه ای وخبری تیترمی شود وبهانه هایی که عذر بدترازگناه است ابراز واظهارمی شود.
پرسشی که سخت ذهنم را درگیرکرده است این است که نماینده محترم دشتی وتنگستان جناب آقای دکتر کرمی چگونه خوابش می برد وپلک برهم می گذارد به هنگام شنیدن ویادیدن حوادث خونباراین جاده ساحلی؟،البته اگربشنود یابخواهدببیند.
مگر غلامحسین چه گناهی کرده است که شمای نویسنده فقط یقه اوراگرفته اید؟!
یقه ی همه بایدگرفت ولی اول او ؛چون خودخوب می داند.
قبل ازاینکه به مجلس برود وروستا به روستا می گشت تارأی جمع آوردوآن هنگام که درمحضر ومجلس ومنزل آن عالم خدوم حضرت حجت الاسلام حسینی بنجویی ،دست برقرآن زد وقسم یادنمودکه من این جاده ی ساحلی دلواررا درست خواهم کرد!البته بعدها که آن عالم بزرگ پیگیرشد،غلامحسین مجلس نشین منکرشد وگفت قول به پیگیری داده بودم نه چیزدیگر!!اکنون آن شاهد زنده یاد  بین ما نیست تاگواه برنوشتارنویسنده باشد ولی شاهدی بنام وجدان همچنان زنده است.
آری،اگرازمن بپرسند جاده مرگ کجاست؟!به روشنی خواهم گفت :جاده ساحلی دلوار.
تاکی باید نظاره گر مرگ عزیزان وجوانان بود دراین جاده؟!تاکی بایدچنین وضع اسفباری راتحمل نمود ؟!
به جای اینکه بساط عیش و حجله ی جوانان دراین خطه برپاباشد چرا بایدحجله ی ناکامیشان دراین جاده مرگ را شاهدباشیم؟!
به قول زنده یاد فریدون مشیری:
این نگون بخت که این گونه نگونسارشده است؛
این منم
این تو
آن همسایه
آن انسان!
این ماییم!
ما.
۱۴۰۲/۷/۱

• منبع خبر : اختصاصی نصیر بوشهر انلاین