عمران روشنی مقدم کارگر شرکت پیمانکاری حراست نفت هویزه خودکشی کرد!

خبر دردناک است ،اما حقیقت دارد!
در کشوری با این همه ثروت و منابع خدادادی چرا باید یک کارگر زحمتکش با حداقل دستمزد بخاطر فشار اقتصادی و فقر از جان خود بگذرد ؟
در واقع عمران یکی از صدها هزار کارگری بود که هر روز زندگی برایش سخت تر از روز قبل می شود .
یک بررسی سطحی کافی است تا ببینیم در گوشه گوشه این خاک ،کارگران که خط مقدم و بار اصلی چرخه اقتصاد و تولید را بر دوش دارند ،دارای کمترین حقوق و مزایا هستند.
چرا راه دور برویم ،در همین استان خودمان و در شرکت های مستقر در عسلویه و کنگان شاهد هستیم که کارفرما از قبل بررسی و مجوز و بودجه لازم را تامین کرده و پیمانکار نیز قطعا سود خود را خواهد کرد ،فقط این میان نیروی کار کمترین اهمیت را دارد ،چون نه ثبات شغلی دارد و نه به لحاظ حقوق و مزایا متناسب با شرایط اقتصادی جامعه برایش تصمیمی گرفته می شود.
نتیجه : با وضع موجود که از یک سو فشار اقتصادی و گرانی بیداد میکند و از سوی دیگر دستمزد پایین نیروی کار ،زنگ خطر به صدا در آورده است،باید هر چه سریعتر شرکت های پیمانکاری برچیده شود و کارگر مستقیم با کارفرما قرارداد ببندد ( البته سالهاست که این طرح در مجلس خاک می خورد) یا اینکه حداقل ، قراردادهای شرکت های پیمانکاری توسط دستگاه های ذی ربط دوباره بررسی و اصلاح گردد تا شاهد از دست دادن عمران های جامعه کارگری نباشیم.

• منبع خبر : نصیر بوشهر