همایش چشم‌انداز اقتصاد ایران در سال ۱۴۰۴ که با حضور جمعی از اقتصاددانان برجسته کشور و تحلیلگران روابط بین‌الملل در هفته گذشته برگزار شد، حاوی دو پیام مهم بود.

پیام نخست آن بود که ادامه وضع موجود و اصرار بر حکمفرمایی در حوزه اقتصاد و سیاست و حل مشکلات با دستورات دیکته‌شده از بالا به پایین به جای حکمرانی که لازمه‌اش درک درست و تعامل سازنده است، اقتصاد ایران را به ورطه نابودی خواهد کشاند.

پیام دوم آن بود که بدون حل‌وفصل تنش‌های بین‌المللی و تعامل سازنده با دیگر کشورها خصوصا بلوک‌های مهم قدرت چون چین، روسیه و آمریکا، اقتصاد ایران نخواهد توانست گریبان خود را از چنگ ابرچالش‌هایی که به آن دچار شده است، رها سازد و چشم‌انداز رشد و پیشرفت قابل قبولی در انتظار اقتصاد ما نخواهد بود.

دردناک‌تر از شواهدی که در این همایش از مقایسه وضعیت رشد ایران با رشد اقتصاد کشور‌های همسایه در چند دهه گذشته مطرح شد، اشاره صاحب‌نظران به برنامه‌های جاه‌طلبانه توسعه‌ای بود که این کشورها برای آینده نزدیک در سر می‌پرورانند.

حال آنکه در این سوی مرزها صاحبان کسب‌و‌کار، با مشقت و ناامیدی گرفتار دغدغه‌ بقا هستند. ادامه این وضعیت سبب خواهد شد وضعیت معیشت مردم با همه امکانات و منابع خدادادی، به پایین‌ترین سطح ممکن در میان کشورهای منطقه افت کند.

در شرایطی که همسایگان میلیاردها دلار برای بهبود و ارتقای زیرساخت‌های خود صرف می‌کنند، متاسفانه سایه تنش‌های جدی بر فراز زیرساخت‌های فرسوده کشور ما گسترده شده و حتی نائره جنگ طنین‌انداز شده است.

با این تنش‌ها شانس زیادی برای جذب سرمایه خارجی و مشارکت در پیمان‌های منطقه‌ای وجود نخواهد داشت.