نصیربوشهرآنلاین ـ عبدالرحیم کارگر: دلم برای این گل واژه ی زندگی هماره می سوزد که همیشه و در طول تاریخ به پای خودکامگان سلاخی و قربانی شده است . گاهی پادشاهی و گاهی هم پاپی آنرا به صلابه کشیده است . این ترجیع بند تغییر با چوب تقدیس و تحقیر عمری به درازای انسان به […]

نصیربوشهرآنلاین ـ عبدالرحیم کارگر:

دلم برای این گل واژه ی زندگی هماره می سوزد که همیشه و در طول تاریخ به پای خودکامگان سلاخی و قربانی شده است .
گاهی پادشاهی و گاهی هم پاپی آنرا به صلابه کشیده است .
این ترجیع بند تغییر با چوب تقدیس و تحقیر عمری به درازای انسان به تطاول رفته است .
دلم سوخت آنزمان که حضرت هابیل به دست قابیل به عدم فرستاده شد تا بیش از این نداند.
دلم سوخت آنزمان که حضرت عیسی را به جرم اصلاح بشر به صلیب کشیدند.
دلم برای این ترجیع بند تکفیر شده ی مغضوب سوخت آن زمان که جام شوکران را به سقراط نوشاندند..
دلم برای مانی پیامبر هم سوخت که دچار خشم موبدان زردشتی گشت و باز به جرم اصلاح دین به دارمجازات آویخته شد.
دلم برای حسین بن علی هم سوخت که در صحرای کربلا برای اصلاح دین جدش به پا خواست و سرش بر نیزه رفت
دلم برای گالیله هم سوخت آنجا که نظریه زمین مرکزی کلیسا را رد کرد و به توبه اش واداشتند .
دلم برای مارتین لوتر کینگ ان اصلاح طلب مذهبی ،امیر کبیر ایران این اصلاح گر بزرگ ، نلسون ماندلای ضد آپارتاید و همه ی اصلاح گران تاریخ سوخت که تنها جرمشان انجام کلمه ی ممنوعه ی اصلاح بود..
وامروز بار دیگر در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ دلم برای اصلاحات و اصلاح طلبان ایرانی هم سوخت .
آنجا که باور داشتند امید هنوز زنده است و پزشکی می خواهد اندیشه و باور آنها را بارور و تیمارداری کند .
آنجا که اصلاح طلبی در پوست نمی گنجید که باز می تواند گشت ارشاد را جمع،فیلترینگ را برطرف ،اف ای تی اف را حل ،برجام را احیا و ایران را آباد و آزاد سازد.
دلم سوخت برای اصلاحات و اصلاح گران که دورش زدند ،فریبش دادند ،رایش را گرفتند تا باز از مرکب انگشتانش مشروعیت را کاسبی کنند .
دلم برای خاتمی ،ظریف و کروبی در حصر و همه ی دربندان رای دهنده هم سوخت که به پای صندوق رای آمدند تا باز اصلاح گری را فریاد بزنند .
ولی نشانه ها ،انتخاب وزرا ،اعلام حضور دولت سایه و سایه های بی مایه حکایتی دیگر در نطفه دارد که در بر همان پاشنه خواهد چرخید و رفرم و تغییر خواب و خیالی بیش نیست که در رویای انتخابات ما را به پای صندوق آورد.
و در آخر اینکه دلم برای همه ی اصلاح طلبان در فراخنای تاریخ می سوزد که سوختند تا پرچم اصلاح را هم چنان برافراشته نگه دارند .
هر چند که اصلاح و اصلاح طلبی میوه ی ممنوعه ی بهشت بشری خواهد بود ولی ای اصلاح!!!!
تو بمان که امید بخش زندگی و اندیشه ی پاک بشر خواهی بود.

زنده باد اصلاحات ،زنده باد عقلانیت ،زنده باد انسانیت .

  • منبع خبر : نصیر بوشهر آنلاین