نصیربوشهر – ایرج حیاتی:

اینکه خانواده ای انتظار داشته باشد که همینکه فرزندش لیسانس ویا فوق لیسانس ویا دکتری در یک رشته تحصیلی کسب کرد بعنوان کارمند جذب یک سازمان دولتی بشود با توجه به اینکه سیاستگذاری های دولت در جهت کاهش تصدی گری وهرچه سبک تر کردن بدنه دولت است انتظار دور از نتیجه است .زیرا همیشه اقتصادی که به سمت بازار ازاد جهت گیری داشته باشد دیگر نقش دولت تنها سیاستگذاری وجهت دهی ونظارت بربخش خصوصی است .برخلاف دولت های سوسیالیستی کمونیستی که همه امور در دست دولت قرار دارد.اما درکشورماکه قرار است اقتصاد به سمت خصوصی شدن حرکت کند دیگر استخدام تنها در بخش نظامی و حاکمیتی وامور حفاظتی ومدیریتی به تعداد اندکی صورت می پذیرد .ودیگر امور نظیر حمل ونقل دریایی وریلی وزمینی وهوایی وکشاورزی و دامپروری وصنعتی همه وهمه به بخش خصوصی واگذار می شود .از جمله بهداشت واموزش از انجا که بخش خصوصی بدون حمایت مادی دولت قادر نمی باشد که به تنهایی سرمایه گذاری کند .اما قرار است که بانک ها با وام های کم بهره سرمایه گذاری را پشتیبانی کنند .چنانچه یک شخص حقیقی تحت عنوان کار افرینی با معرفی چند نفر این وام بانکی را دریافت کند و یک جایگاه پمپ بنزین را احداث کند فی نفسه کار خوبی هست اما یک اشکالاتی هم دارد . مانند عدم امنیت شغلی برای کارکنان این جایگاه و بهتر است که دست کم نصف مالکیت این جایگاه سوخت رسانی متعلق به کارگران این جایگاه باشد تا به تدریج با کار وتلاش خود وام بانکی را تصفیه کنند ودر نهایت از شکاف طبقاتی هم جلوگیری شود .از طرف دیگر اگر قرار است فرض کنیم برای جمع اوری زباله های یک شهر شرکتی احداث کرد وماشین الاتی را تهیه کرد بهتر است که در قالب تعاون باشد .

ویکایک کارگران زحمتکش ان شرکت درحاصل کار وتلاش خود سهیم باشند .اینجا هم می شودمانند گزینه قبل نیمی از سرمایه متعلق به سرمایه گذار باشد ونیمی دیگر که قرار است دولت وام پرداخت کند برای خرید ماشین الات به این کارگران اعطا کند تاهم امنیت شغلی داشته باشند وهم حاصلی از نتیجه زحمات خود بدست اورند .وهم از شکاف طبقاتی جلوگیری شود .هرگاه کارگران بدانند که در نهایت پس از خلاصی ازوام دریافتی خود مالک ماشین الات هستند با شور وشوق بیشتر وانگیزه بهتری از این ماشین الات نگهداری می کنند .از جمله ماشین های بازیافت زباله .ودر مقیاس بزرگتر هم نظیر کشتیرانی وحمل ونقل وغیره هم این تعاونی هست که عدالت اجتماعی راباخود به همراه می اورد .اگر شما یک مدرسه غیر انتفاعی را تنها به یکی از فرهنگیان بدهید وایشان حتی وامی هم با بهره کم به این مناسبت دریافت کند سپس تعدادی از معلم های همکار خود را در این مدرسه با حقوق بسیار کم به کار می گیرد. دراین صورت ایشان می شود یک کارفرمایی که تنها به تولید در امد خود فکر می کند وحتی به حق وحقوق معلم های دیگر هم توجه ای ندارد وانها هم انگیزه ای برای کار وتلاش ندارند و وقتی از نزدیک شاهد این هستند که خودشان با درامد بسیار اندک کار می کنند وکار فرما که از جنس خودشان هست درماه درامدی چندین برابر انها دارد تحت تأثیر قرار می گیرند.این نکات قابل توجه هستند که می توانند تخریب عمیقی به همه مناسبات اجتماعی بزنند ومشکلات عمیق روحی وروانی در محیط کار ببار بیاورند .

• منبع خبر : نصیر بوشهر