✍رباب پرویزی زاده

در ماه محرم، مردم استان بوشهر با عشق و دلی پر از سوگ، به یاد مظلومیت امام حسین (ع) و یاران وفادارش مراسم‌های مختلفی برگزار می‌کنند. این مراسم‌ها در مساجد، حسینیه‌ها، یا در خانه‌هایی که صاحبانشان نذر کرده‌اند، با شکوه خاصی اجرا می‌شود. یکی از برجسته‌ترین آیین‌ها در این میان، برگزاری سفره حضرت علی‌اصغر (ع) است؛ کوچک‌ترین شهید کربلا که در آغوش پدر، با لب‌های تشنه، مظلومانه به شهادت رسید.
این سفره بیشتر توسط مادرانی پهن می‌شود که برای سلامت، به دنیا آمدن، یا گره‌گشایی در زندگی فرزندانشان نذر دارند. مراسم شامل روضه‌خوانی، دعا، پخش نذری، و خواندن مرثیه و لالایی‌هایی است که دل را به لرزه می‌اندازد و اشک را از چشم جاری می‌سازد.
از اشعار مرسوم در این روضه‌ها، لالایی‌هایی است که با لحنی مادرانه خوانده می‌شود:

لالا لالا علی جانم
نخوردی شیر علی جانم
تو رفتی و دل مادر
شده دلگیر علی جانم

یکی دیگر از مرثیه‌های سوزناک بوشهری که در مراسم سفره علی‌اصغر خوانده می‌شود، چنین است:

گهواره‌ت خالیه، دلِ مادر خونه
تو رفتی و دیگه، صدا نمی‌مونه
نازنین اصغرم، ای چراغ خونه
تشنه رفتی ازم، بی‌لب و زبونه

و یا:

شیرت ندادم پسر، ببخش مادر علی
اشک و سوز و شرر، ببین برادر علی
یه تیر اومد از قفا، شکست دل حسین
افتادی از دستِ بابا، گل پرپر علی

این مراثی نه‌فقط جنبه سوگ و دلسوزی دارند، بلکه پیوندی عمیق بین نسل‌های بوشهری و فرهنگ عاشورایی ایجاد می‌کنند. مردم استان، با برگزاری این مراسم‌ها، عشق و ارادت خود را به اهل بیت (ع) و خاصه مظلومیت حضرت علی‌اصغر (ع) ابراز می‌کنند.