نصیربوشهرآنلاین ـ قدرت اله رحیمی:

دکترپزشکیان،رئیس‌جمهور منتخب، با شعار وفاق ملی برای تغییر پا به میدان رقابت ریاست جمهوری گذاشتند. قطعاً وفاق ملی پایه و اساس تغییر خواهد بود، چرا که بدون این وفاق، وقت زیادی از دولت باید صرف مجادله‌های بی‌حاصل می شد و تغییر بدون پذیرش وفاق ملی ابتر خواهد ماند و همچون پرنده‌ای خواهد بود که یک بالش شکسته است. حوزه‌های اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در طول یکدیگر معنا پیدا می‌کنند و نه در عرض همدیگر. این سه حوزه به‌ مثابه حلقه‌های یک زنجیر هستند که در این راستا اگر یک حلقه از زنجیره پاره شود، زنجیر کارایی خود را از دست خواهد داد. در تشکیل دولت و انتخاب وزیران دولت چهاردهم ما شاهد عدم انسجام فکری در کارایی برای تغییر هستیم، چرا که این تغییر باید در بدنه اجتماعی و از پایین به بالا شکل گیرد. پایه و اساس انسجام و وفاق در هر جامعه ای مردم هستند که با وفاق می توانند بالادست حاکمیت را یاری کنند وبا همراهی با دولت، موجب انسجام ملی گردند. در انتخاب وزیران دولت در حوزه اقتصادی افرادی انتخاب شده اند تا بتوانند در این حوزه که امروز یکی از چالش‌های جدی کشور است، تغییر ایجاد نمایند. لذا سعی شده است در این بخش از دولت از وزرای متخصص و با تجربه بالا استفاده شود، چرا که رهبری هم مشکل اساسی مملکت را معیشت مردم در حال حاضر مطرح نمودند، که کار بسیار پسندیده و لازمی است. اما این اقتصاد پایه و اساسش برای مردمی است که باید در حوزه فرهنگ و سیاست نیز با هم‌ افزایی فکری و اجتماعی همراه باشند.

گرچه به نظر می رسد سیاست انتخاب وزیران در دو حوزه فرهنگ و سیاست، تنش‌زدایی و ایجاد آرامش اجتماعی می باشد، اما اگر حوزه‌های فرهنگ و سیاست در بدنه اجتماعی پویا نباشند و فرصت تبیین و نقد در جامعه به‌درستی فراهم نباشد، مشکلات همچون آتش زیر خاکستر خواهند بود و با کوچک‌ترین مشکلی سر از خاکستر بیرون خواهند آورد و موجب اعتراضات اجتماعی خواهد شد. اگر نقش فرهنگ و سیاست کمرنگ باشد و با سکوت نخبگان مواجه شود، اقتصاد نیز دچار مشکل خواهد شد. به‌ویژه اینکه از نظر فکری در انتخاب وزیران ما شاهد انسجام فکری در حوزه‌های فرهنگ و سیاست با اقتصاد نیستیم و با یک بال نمی‌توان پرواز کرد و به مقصد مطلوب رسید. معتقدم به علت عدم انسجام رویکردها در دو حوزه فرهنگ و سیاست برای انسجام اجتماعی و هم افزایی در زمینه اقتصاد برای ایجاد وفاق ملی و تغییر هیئت دولت با مشکلات جدی مواجه خواهد شد. در انتخاب وزرا این امکان وجود داشت که برای هم گرایی در تصمیم گیری ها از وزرایی با تحصیلات بالا و تجربه‌های موفق در حوزه های فرهنگ و سیاست هم استفاده می شد تا هم مقبولیت اجتماعی شکل می گرفت و هم امید به جامعه برمی گشت و موجب تغییر در عملکردها شده و موجب برون‌ رفت از معضلات و مشکلات جدی این حوزه‌ها می شد. در اینجاست که بخش سیاسی جامعه می توانست در کمک به دو حوزه اقتصاد و فرهنگ نقش‌آفرینی کند.

در حکمرانی برای هم گرایی حوزه سیاسی با حوزه های دیگر، لازم است، فضایی امن برای نقد و ابراز عقیده نخبگان جامعه و مردم در ابن حوزه مهم ایجاد شود . برای تحقق این مهم متولیان امور هم باید از نگاه امنیتی به جامعه فاصله بگیرند و ضمن حفظ آرامش اجتماعی در این حوزه، به فعالیت‌های سیاسی قانونی باور داشته باشند و فضایی ایجاد کنند تا رسانه‌ها، مطبوعات و احزاب به عنوان رکن چهارم حکومت بتوانند آزادانه و در چارچوب قانون نقش‌آفرینی کنند، در غیر این صورت ما در آینده مواجه با بی‌تفاوتی صاحبان اندیشه و مردم در حوزه‌های فرهنگی و سیاسی خواهیم بود و این بی‌تفاوتی باعث خواهد شد تا ما شاهد تغییری قابل قبول نباشیم و جامعه به رخوت و سستی گرایش بیشتری پیدا خواهد کرد. در جامعه‌ای که نقد وجود نداشته باشد، همچنان زمینه برای فساد و باند بازی فراهم خواهد بود. البته اکنون نمی‌توان در خصوص دولت دکتر پزشکیان از پیش قضاوت نمود. باید صبر کرد تا عملکرد دولت دکتر پزشکیان به منصه ظهور برسد و ببینیم آیا شاهد وفاق و تغییر خواهیم بود و یا اینکه این درب بر همان پاشنه خواهد چرخید.

• منبع خبر : نصیر بوشهر آنلاین