نصیربوشهرآنلاین – خلیل مرادزاده:

در قدیم رسم بود شب۲۷رمضان برنجوش که برنج وشیره خرما وشیرین بود با ماهی ارزان خارو که امروز یک ماهی لاکچری است را سرخ کرده وسحری ان شب همه را بیدار میکردن از کوچک وبزرگ حتی کسانیکه روزه بر انان واجب نبود سحر کنا ر سفره می نشستند وما۲۶روز چشم به راه این شب بودیم پدر ومادرم که درمهربانی زبانزد بودند با تمام نداری مثل همه برنجوش می ساختند همه را بیدار می کردند وما خانواده پرجمعیت دور سینی برنجوش که ماهی سرخ کرده خارو روی ان بود می نشستیم تا سحری بخوریم سحری که تامدتها لذت ان زیر زبانمان بود امروز به یاد ان خانواده گرم صمیمی افتادم گرچه پدر ومادر ودوبرادرم ویک خواهرم را دیگر ندارم به همسرم گفتم خوب است امشب برنجوش وماهی بیاد شبهای رمضان که پدر ومادر داشتم وهمه جمع بودند بسازیم وانان را که نیستند به سفره خود بخوانیم مطمئنم حاضر می شوند ومادر لقمه های خودش را دوباره با اهستگی بر می داردتاماهی به همه برسد بگذار اشکی به یادشان وبه یاد ان شبهای بی برگشت بریزیم گرچه لحظه ای انان رافراموش نکرده هر نمازبه یادشان هستم وبرایشان دعا وقران می خوانم اما کسی برای پر کردن جای خالیشان نیافته ام
خدا همه رفتگان خاک را بیامرزد

• منبع خبر : نصیر بوشهر آنلاین