پروژه عبور ازخاتمی برای بار دوم رقم خورد.این بار نه دوم خردادی است نه دولت اصلاحات نه تردید آمدن یا نیامدن خاتمی برای دوره دوم،ریاست جمهوری است.این بار خاتمی گاهگاهی در محافل حاضر یا مصاحبه می کند و هیچ منصب رسمی ندارد اما همچنان رهبر معنوی اصلاح طلبان است.در دوره ریاست جمهوری سید محمد خاتمی اولین بار عباس عبدی از تحلیل گرایان و البته با گرایش موسوم اصلاح طلبان خواستار عبوراصلاح طلبان از خاتمی رییس جمهور وقت بود و این بارغلامحسین کرباسچی چهره تکنوکرات و با سابقه مدیریت طولانی در عرصه سیاسی کشورو البته دبیرکلی کارگزاران سازندگی که از حامیان جدی خاتمی در دوم خرداد ۷۶خواستار کنار نهادن خاتمی از رهبریت جریان اصلاحات است.استعفای چندی پیش موسوی لاری وزیر کشور دولت اصلاحات و عضوشورای سیاست گذاری اصلاح طلبان از این شورا و مصاحبه کرباسچی شاید در نگاه اول به “بازآفرینی اصلاح طلبان با نگاهی به انتخابات شوراهای شهر و روستا و ریاست جمهوری ۱۴۰۰”باشد ولی از نگاه نگارنده “شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان”بیشتر به “تسویه حساب های شخصی”شباهت دارد.تنش های بین گروهی و انشقاق ها ،استعفاها و پیشنهاد حذف رهبران ارشد سیاسی از عرصه تصمیم گیری ها ریشه در انتخابات مجلس دهم و نتیجه آن شکست در انتخابات مجلس یازدهم دارد.ریشه در لیست امیدی که حتی رییس دولت اصلاحات به عنوان رهبر معنوی این جریان با نام خیلی از لیست امید نا آشنا بود.بهرشکل “اصلاحات”جریانی سیاسی شناخته شده ای بود که ازسال ۷۶متبلور شد و احزابی چون “جبهه مشارکت ایران اسلامی”سکان دار مجلس ششم با طرح شعارهای منبعث از این تفکر بود.قدرت طلبی ،منفعت فردی ،افراط گرایی که ویروس شناخته شده ای در بدنه احزاب در قدرت می باشد دامن گیر این جریان نیز شد.در حالی که “مطالبات مردم”بیشتر در محور “معیشت”می چرخد و “سیاسی بازی”،”جدل های سیاسی”دیگر آن تماشاگران سابق را ندارد،”حزب و حزب گرایی”همان اندک یاران طبقه متوسط خود را از دست رفته می بیند،رفتارهای این روزهای جریان اصلاح طلبان آنان را ققنوس وار از عرصه خارج می کند.

• منبع خبر : نصیر بوشهر