نصیربوشهر – رسول عمویی:

اصطلاح یا عبارت گمراه کننده ” ته لنجی” یا از آن گمراه تر ” کالای همراه ملوان ” را باید پدیده ای بدور از واقعیات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه امروزین ما محسوب نمود که اکنون نیز در سایه تحریم های بین المللی و فضای تورمی موجود نه تنها مزایا و منافعی برای ملوانان و مردمی ساحل نشین در برنداشته و نقش و سهمی در بهبود اوضاع و احوال اقتصادی ایشان ایفا نکرده بلکه به کام اقلیت و اقشار خاصی بوده که با بهره گیری بی رویه از روند ناصواب کنونی ته لنجی جامعه را به مسیری ناسالم سوق داده اند که شکاف طبقاتی عمیق وعظیم اقتصادی با پیامدهای حقارت بار اجتماعی و بعضا شرم آور اخلاقی را نیز ایجاد نموده است در این میان اما اشتغال عده ای جوان در چنین فضایی بدلیل فقدان شغلی شرافتمندانه با ارابه های آهنی خویش یا همان ” شوتی ها ” امنیت جانی و آرامش روانی جامعه را برهم زده و اتفاقات تلخ و تکان دهنده جاده ای که بدون اغراق باید از آن با عنوان نسل کشی خاموش یاد نمود آفریده است لذا با این اوصاف به نظر می رسد دولتمردان و دست اندرکاران باید با واکاوی ، واقع گرایی و ارائه سازوکارهای مطلوب و منطقی ، قوانینی متناسب و متوازن که سنخیتی با شرایط اقتصادی ،اجتماعی و فرهنگی مردم این مناطق داشته باشد تدوین و طراحی نمایند به گونه ای که عموم مرزنشینان از آن منتفع گردند .

• منبع خبر : نصیر بوشهر