جنگ نفتکش‌ها، یکی از مقاطع حیاتی و کمتر پرداخته‌شده در تاریخ دفاع مقدس ایران بود که از سال ۱۳۶۳ با تمرکز رژیم بعث عراق بر حمله به تأسیسات نفتی جزیره خارگ آغاز شد. خارگ که بیش از ۹۰ درصد صادرات نفت ایران از آن انجام می‌شد، به‌طور مستمر هدف بمباران و موشک‌باران دشمن قرار گرفت.
با وجود تهدید دائمی، کارکنان صنعت نفت، دریانوردان، مهندسان و نیروهای نظامی جزیره، جزیره را ترک نکردند و به فعالیت خود ادامه دادند. رضا محمدی، از کارکنان قدیمی صنعت نفت در خارگ، درباره آن روزها می‌گوید:
«در روزهای پرتنش جنگ، هر لحظه احتمال شنیدن صدای انفجار بود. چندین نفتکش هدف قرار گرفتند و تأسیسات آسیب دید، اما هیچ‌کس کوتاه نیامد. حتی زمانی که آتش در اسکله‌ها شعله‌ور بود، تیم‌های عملیاتی شبانه‌روز برای تعمیر و بارگیری تلاش می‌کردند.»

او تأکید می‌کند که حملات هوایی نه‌تنها باعث کاهش روحیه نشد، بلکه عزم کارکنان را برای حفظ صادرات نفت بیشتر کرد. نفتکش‌ها در حالی راهی خلیج فارس می‌شدند که تنها اتکا به مهارت، ایمان و همبستگی کارکنان صنعت نفت بود.
همزمان، شهید نادر مهدوی و یارانش در دفاع از سواحل و تأسیسات نفتی نقش کلیدی ایفا کردند. آن‌ها با هدایت عملیات پشتیبانی و مقابله با حملات دشمن، امنیت صادرات نفت را تا حد امکان حفظ کردند.
خارگ در آن دوران، نه‌فقط یک جزیره نفتی بلکه سمبل مقاومت اقتصادی کشور بود. امروز نیز مرور این رویداد، تنها گرامیداشت گذشته نیست، بلکه درسی برای حفاظت از منابع حیاتی کشور در شرایط بحران است.
نصیر بوشهر