حضور “کاسبان پول و مقام” در انتخابات، به ویژه پس از انتخابات ریاست‌جمهوری یا سایر انتخابات، می‌تواند پیامدهای منفی و جدی برای جامعه و فرآیند دموکراتیک به همراه داشته باشد. در مورد مسعود پزشکیان در استان بوشهر، حضور چنین افرادی ممکن است چند پیامد داشته باشد:
افزایش فساد و ناکارآمدی:
افرادی که به‌جای پیگیری منافع عمومی، به دنبال کسب منافع شخصی هستند، می‌توانند منابع مالی و قدرت را به شکل غیرقانونی یا غیرشفاف مدیریت کنند. این وضعیت ممکن است منجر به افزایش فساد در سیستم‌های دولتی و مدیریتی شود.
بی‌اعتمادی مردم به سیستم سیاسی:
زمانی که مردم شاهد استفاده برخی از افراد از فرصت‌های انتخاباتی برای منافع شخصی و نه عمومی باشند، ممکن است اعتماد خود را به فرآیندهای دموکراتیک و سیستم انتخاباتی از دست بدهند. این بی‌اعتمادی می‌تواند مشارکت مردمی را کاهش دهد.

توسعه نارضایتی و شکاف‌های اجتماعی:
اگر “کاسبان انتخابات” تنها به نفع گروه خاصی از جامعه عمل کنند و توجهی به نیازهای عمومی نداشته باشند، ممکن است شکاف‌های اجتماعی و نارضایتی عمومی افزایش یابد. این وضعیت می‌تواند باعث بی‌ثباتی اجتماعی و سیاسی شود.

تقویت سیاست‌های کوتاه‌مدت به جای بلندمدت:
افرادی که تنها به دنبال کسب قدرت و پول هستند، به جای سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری‌های بلندمدت برای بهبود وضعیت عمومی، تمرکز خود را بر منافع آنی و کوتاه‌مدت می‌گذارند. این می‌تواند تأثیر منفی بر برنامه‌های توسعه‌ای و اصلاحات اجتماعی داشته باشد.
تضعیف رقابت‌های سالم سیاسی:
وقتی که افرادی به‌جای رقابت سالم سیاسی و ارائه برنامه‌های مفید به دنبال منافع شخصی می‌روند، ممکن است فضای رقابت سیاسی سالم تضعیف شود و به جای ارائه راه‌حل‌های مؤثر، بیشتر به بازی‌های قدرت و تقسیم منافع پرداخته شود.
در نهایت، حضور “کاسبان پول و مقام” در پس انتخابات، می‌تواند به تضعیف نهادهای دموکراتیک، افزایش فساد و بی‌اعتمادی مردم به سیستم حکومتی منجر شود که نتیجه‌ای منفی برای کشور و استان به دنبال خواهد داشت.