هشتم آذر ۷۶ زمانی که تیم ملی ایران به شکلی معجزه‌آسا موفق شد به جام‌جهانی صعود کند، چنان جشن و شادمانی بزرگ و خودجوشی در سراسر کشور به پا شد که هنوز هم به عنوان یک روز تاریخی و باشکوه در مورد آن حرف زده می‌شود. حالا اما، کار به جایی رسیده که خیلی از […]
هشتم آذر ۷۶ زمانی که تیم ملی ایران به شکلی معجزه‌آسا موفق شد به جام‌جهانی صعود کند، چنان جشن و شادمانی بزرگ و خودجوشی در سراسر کشور به پا شد که هنوز هم به عنوان یک روز تاریخی و باشکوه در مورد آن حرف زده می‌شود.
حالا اما، کار به جایی رسیده که خیلی از مردم حتی در جریان بازی صعود تیم ملی به جام‌جهانی هم قرار نمی‌گیرند!
سخن از بازی پنجم فروردین ایران و ازبکستان در استادیوم آزادی است که جواز صعود تیم ملی به مرحله نهایی جام‌جهانی ۲۰۲۶ را صادر کرد.
آن شب حتی فیلم هم از بوق زدن حتی یک خودرو در خیابان منتشر نشد. چرا؟
از این دوره قرار است تعداد تیم‌های حاضر در مرحله نهایی جام‌جهانی به ۴۸ تیم افزایش بیابد و به این ترتیب تقریبا یک‌چهارم تیم‌های عضو فیفا می‌توانند به این افتخار نائل شوند!
حتی اگر جام‌جهانی به همان صورت ۳۲ تیمی هم برگزار می‌شد، حضور در مرحله نهایی این تورنمنت دیگر برای مردم عادی شده بود و مردم منتظر درخشش تیم ملی در خود جام‌جهانی هستند.
نسل کمتر محبوب؛ در عمل واقعا چنین چیزی را می‌بینیم. اینکه کاپیتان‌های تیم ملی بعد از بازی با ازبکستان تاکید و تکرار کردند که «توانستیم دل مردم را شاد کنیم»، واقعا نمود عینی چندانی نداشت. شما چند نفر را اطراف خودتان دیدید که پنجم فروردین دلش خیلی شاد شده بود؟!
صعود تیم ملی به جام‌جهانی ۲۰۲۶ اساسا شعله کم‌جانی بود که جایی را گرم نکرد، حتی به ضرب و زور گزارش بسیار اغراق‌آمیز و آزاردهنده گزارشگر تلویزیون یا سرودهای گل‌درشت حماسی و زیرنویس‌های آنچنانی… خوشا چاهی که آب از خود بر آرد!
- منبع خبر : روزنامه «دنیای‌اقتصاد»
Monday, 7 April , 2025