در چند روز گذشته استاندار بوشهر ومعاونین،برخی شهرداران و مقامات سیاسی و امنیتی ، جمع زیادی از مسئولان و مردم دور هم جمع شدند تا یک هتل سه ستاره را در شهر جم افتتاح کنند.توسعه زیرساخت ها در شهرهای مختلف استان یک ضرورت محسوب می شود وافتتاح این هتل که نیاز اساسی شهرستان جم بوده است نیز بسیار مبارک است و همه از این سرمایه گذاری انجام شده خوشحالیم.اما واقعا چرا باید برای افتتاح یک پروژه معمولی ،عالی ترین مقام ارشد استان و دیگر مقامات دور هم اینگونه جمع شوند؟
یک: استان بوشهر به دلایل مختلف در توسعه ناکام مانده است .پروژه های عمرانی دراستان حال و روز خوبی ندارند و در این فضای رکورد ودر آستانه انتخابات مجلس؛ افتتاح یک هتل معمولی هم می تواند بهانه ی خوبی باشد که استاندار را ۲۵۰ کیلومتر به جنوب استان برساند.
دو:استاندار و معاونین استاندارو شهردار جم باید بدانند توسعه امری نیست که دولت ها متولی آن باشند و برای ان جشن بگیرند. آنگونه که دکتر محسن رنانی می گوید”دولت ها توسعه را به بند کشیده اند”.بر این اساس خوشحالی شما و همه ی ما وقتی واقعی تر خواهد بود که بخش خصوصی وسرمایه داران در ساخت این هتل سرمایه گذاری می کردند.در آن مراسم چرا از خود و شهردار جم سوال نپرسیدید که چرا انگیزه ساخت یک هتل برای این همه سرمایه دار شهر جم و دیگر نقاط استان فراهم نشد تا شهرداری به جای اینکه مجبور باشد ذره ذره عوارض و درآمدی که از شهروندان بدست آورده است به ساخت هتل اختصاص دهد به کمبودهای ضروری تر شهر بپردازد.
سه : در این یادداشت منصفانه تر اینست که “یک سوزن به خود بزنیم و یک جوالدوز به دیگران”.شهر جم کم ندارد سرمایه دارانی که یا با “عرق جبین” و یا به برکت نفت وگاز و ارزش افزوده ای که زمین هایشان پیدا کرده است صاحب ثروت های کلان هستند.این سرمایه داران همچنان در جهت کمک به توسعه ی کلان شهر هیچ سهمی نمی پذیرند و حتی حاضر نبودند یک پارکینگ طبقاتی احداث کنند و در این مورد خاص نیز، پروژه سالهاست توسط شهرداری کار میشود.ثروتمندانی که در بسیاری موارد حتی مانع توسعه هم بودند و همچنان نیازهای ضروری شهرجم که در دیگر شهرهای کشور توسط بخش خصوصی رونق دارد بر زمین مانده است.ریالی به تیم پارس جم که در این روزهای ناامیدی، شوق انگیز ونقطه همبستگی بسیاری از جوانان شهر است و با مشکلات شدید مالی روبرو هست کمکی نکردند . اکنون ما رسیده ایم به جایی که اگر دولت هم بخواهد دیگر نمی تواند در توسعه شهر مشارکت همه جانبه ای داشته باشد.مشکلات وآسیب های اجتماعی واقتصادی کوچک اما مهمی بر زمین مانده است که دولت ها اساسا تمرکزی به آنها ندارند.از منظر وظیفه گرایی کاری ندارم واز شما انتظاری نیست که متولی امر توسعه باشید. اما از منظر اخلاق و وجدان نوبت ، نوبت شماست. این هتلی که امروز به بهره برداری رسیده است خوابگاه طبقه فقیر و حتی متوسط شهری نیست.همچنان در این شهرستان ثروتمند خانواده های زیادی وجود دارند که محتاج سرپناه اند. لذت ثروت ومنابع شما وقتی دوچندان میشود که تنها برای آمال هایتان نباشد.ما به زندگی مرفه شما در شهر افتخار می کنیم اما شما نیز گاهی هنگام عبور، شیشه هایتان را پایین بکشید./