برای اصلاح مدیریت در ایران باید نظام شایسته‌سالاری مستقل از جناح‌ها طراحی و اجرا شود. در ادوار گذشته اصلاح طلبان و اصولگرایان در اداره امور مملکت به جز دوره خاتمی موفقیت چندانی نداشته اند وما در این ادوار شاهد مشکلات جدی در اداره امور کشور بوده ایم. گرچه ساختار حکومت در ایران با وجود نهادهای […]

برای اصلاح مدیریت در ایران باید نظام شایسته‌سالاری مستقل از جناح‌ها طراحی و اجرا شود. در ادوار گذشته اصلاح طلبان و اصولگرایان در اداره امور مملکت
به جز دوره خاتمی موفقیت چندانی نداشته اند وما در این ادوار شاهد مشکلات جدی در اداره امور کشور بوده ایم. گرچه ساختار حکومت در ایران با وجود نهادهای نظارتی که بیشتر جناحی فکر کرده اند یکی از موانع چدی تغییر بوده اند. اما می شود باایجاد “مرکز ملی ارزیابی مدیران” زیر نظر نهادی بی‌طرف (مثلاً دیوان محاسبات یا سازمان بازرسی کل کشور) برای آزمون، مصاحبه و رتبه‌بندی مدیران. از این وضعیت نابسامان عبور کرد. انتصاب در رده‌های مدیریتی باید مشروط به داشتن گواهی شایستگی حرفه‌ای و اخلاقی از این مرکز باشد. و این مرکز نیز باید بر اساس شایسته سالاری و به دور از جناح بندی های سیاسی با حضور نخبگان علمی و دانشگاهی کشور فقط بر اساس درجات علمی شکل گیرد در این صورت انتصاب مدیران فاقد سوابق تخصصی مرتبط با حوزه کاری شکل نخواهد گرفت برای تحقق این مهم باید سامانه شفاف‌سازی و پاسخگویی مدیریتی سراسری راه‌اندازی شود و در ین سامانه باید رزومه، سوابق، و اموال مدیران پیش و پس از مسئولیت به اطلاع افکار عمومی رسانیده شود. و برنامه‌های مدیریتی و گزارش دوره‌ای عملکرد مدیران نیز شفاف به مردم گزارش و سازوکاری تعریف شود تا مدیران ناکار آمد با مکانیسم قانونی و نظارت عمومی اخراج شوند. برای رسیدن به این هدف باید از قبل افراد نخبه و نسل جدید از میان فارغ التحصیلان برتر دانشگا ه ها در رشته های مرتبط برای تربیت مدیران انتخاب و بورسیه شوند
الزام حداقل یک دوره مدیریت عملیاتی و گذراندن دوره‌های آموزشی کشوری و بین‌المللی پیش از انتصاب باید از لوازم جدی انتخاب مدیران باشدو از مدیران نوگرا و جوان در برابر فشارهای سیاسی، امنیتی یا جناحی دفاع شود و اجازه ورود نهادهای غیر متخصص و غیر مرتبط برای عزل و نصب مدیران داده نشود. باید قانون «منع تعارض منافع» برای مدیران اجرایی، قضایی و سیاسی دقیق و بدون کوچکترین ملاحظه ای اجرایی گردد.
برای این منظورایجاد هیأت مستقل نظارت بر دارایی و سبک زندگی مدیران (شبیه به آنچه در سنگاپور اجرا می‌شود) بسیار مهم و ضروری خواهد بود. در صورت تخلف مدیر در هر رده ای اعمال مجازات‌های سنگین برای مبارزه با فساد در سطوح بالا، با شفاف‌سازی عمومی پرونده‌ها لازم و ضروری است.
برای مشارکت جدی مردم در حکومت داری ونهادینه کردن امید به زندگی برای آینده
ایجاد حق شکایت مردمی از مدیران از طریق سامانه‌های آنلاین رسمی طراحی و اجرا شود.
تقویت جایگاه سازمان‌های مردم‌نهاد (NGOها) در پایش عملکرد مدیران محلی و ملی نیز از عوامل بسیار مهم و ضروری است. در این راستاآموزش عمومی درباره نظارت مدنی، فساد، و حقوق مردم در برابر مدیریت عمومی می تواند نحوه نظارت بر مدیران را قانون مند و مشخص نماید تا کسی نتواند از این موضوع سوئ استفاده نماید.
در نتیجه اگر چنین مدلی اجرا شود، سه تغییر بنیادین رخ می‌دهد:
انتصاب مدیران بر اساس توانایی، نه رابطه.
پاسخگویی دائمی مدیران به مردم و قانون.
بازگشت اعتماد عمومی به نظام مدیریتی و سیاسی کشور.
نصیر بوشهر انلاین