کرونا به تنهایی توانست تمام اقتصاد پیچیده ای را که بشر بر آن فخر فروشی می کرد در فاصله کمتر از ۲ ماه تا مرز نابودی بکشاند و سقوط آزاد بورس های جهانی و نفت را بعنوان اساسی ترین انرژی موجود نیاز بشر رقم زند.

 تمامی اشعار شعرا و متون ادیبانی که قرن ها در کتب قطور عشق و دوست داشتن و اخلاق و نوعدوستی را به تصویر کشیدند به یکباره نقطه پایان نهد چرا که بشر امروزی از دیدار یکدیگر گریزانند.‌
عزیزترین کسان مان در بدترین شرایط نیاز فقط ناظر اشک های گرم مان هستند که از دورادور بر گونه هایمان جاری است.

طبیعت بهارین کره خاکی فرش سبز گسترانده ولی دلمان به کنج خانه پناه برده تا مصیبت و معصیت را از وجودمان بزداید.
دل هایمان فقط یه چیز از زمین با تمام زیبایی هایش طلب می کند .آنهم یک نفس عمیق بدون دغدغه های پیامدش.

 هیچگاه زمین را اینقدر در صلح ندیده بودیم.‌دیگر حرفی از تفنگ و موشک و بمب اتم و جنگ و کشت و کشتار نیست.
کرونا با ما کاری کرد که هریک چون یک بمب اتم متحرک عمل می کنیم.
نابود می کنیم ولی آرام و بیصدا
دشمن را نه ، نزدیکترین خویشاوند و دوست مان را.

کرونا با همه پلیدی ها توانست فاصله ها و مرز های بین بشر را حذف کند.
تفاوتی میان مسلمان و یهودی و مسیحی و کمونیست وجود ندارد.
سفید پوست و سیاه پوست و سرخ و زرد پوست که آدم ها رو تبدیل به جعبه مداد رنگی کرده بود کلا فراموش شده.

بشر این موجود فراموشکار زندگی پساکرونایی خود را اصلاح خواهد کرد یا نه؟
آنچه مسلم است تک تک ما تغییر رفتار اساسی خواهیم داشت.
اولویت هایمان تغییر خواهد کرد و شاید شادی هایمان را بهتر تقسیم کنیم.
یک سفره دسته جمعی خانوادگی را به سفر در زیباترین کشور ها و مناظر طبیعی ترجیح دهیم.

پشت درب های چند قفل شده خانه هایمان می مانیم تا لذت زندگی کردن در فردای بهتر را به جان لمس کنیم.
دیر یا زود کرونا خواهد رفت. آن روز من و تو و ما آغازی دیگر را رقم میزنیم فارغ از اشتباهات گذشته.
با آرزوی قلبی برای سلامتی تمامی مردم جهان بویژه هموطنان عزیزم که با حوصله و خویشتن داری این روزهای سخت را تحمل می کنند.

• منبع خبر : نصیر بوشهر