*یارب مباد کس را مخدوم بی عنایت*

حمید زارعی

در تیرگی فرهنگ همه چیز کم ارزش و مقلوب می شود و بدکرداری و بد سلوکی جایگزین خوش رفتاری و خوش سلوکی می شود.
سعدیا راست روان گوی سعادت بردند
راستی کن که به منزل نرسد کج رفتار.
فرهنگ پیشرو نه تنها یکی از لوازم و مقدمات پیشرفت بلکه موجب رشد جوامع بشری است.
در شب دیجور زندگی، بی چراغ فرهنگ راه به جایی نمی توان برد و گرهی از هزار گره های جوامع انسانی نمی توان‌ گشود.
ابزار مهم توسعه فرهنگی افراد آگاه و کارآمد هستند. مدیران، فعالان و خادمان فرهنگی نقش مهمی در توسعه فرهنگی دارند. مدیران مترقی و خوش فکر فرهنگی می دانند برای بقا، خوش نامی و تاثیرگذاری نیاز به همراهی و همکاری نخبگان فرهنگی دارند.
ابراهیم ابراهیمی این نکونام متعادل و متوازن از جمله تأثیرگذارن در حوزه فرهنگ است. انسانی شریف و فرهیخته که خود را وقف جامعه و هم نوعان کرده و تاکنون توانسته رسالت و اهدافی را برای خود تعیین و برای تحقق آن همه زندگی خود و نعمت های خدادادی که در اختیار داشته را صرف کند.
ابراهیمی در کسوت یک معلم هنرمند، عالم، خلاق، کوشا و دلسوز الهام بخش فرزندان دیار خود و روشن گر نسل های آینده، در مسیر اخلاق، هنر، دانش و ارزش های والای انسانی بوده است.
تاکنون بنا نداشته ام به حریم کاری همکارم ورود کنم و یا به صورت مکتوب و گفتاری نقدی کنم اما نادیده انگاری خدمات و تلاش های یک بزرگ مرد که بدون هیچ گونه چشم داشتی و دریافت حقوقی از اداره فرهنگ، خود و خانواده اش را وقف دیارش کرده، در احداث فرهنگسرای شنبه نقش مهمی ایفا نموده و با هزینه های شخصی، دوندگی و تمنا آن را حفظ کرده، شراکت در ظلم است.
ابراهیمی بی شک طلاست و فرق طلا و مطلا را کسی می داند که مثل ابراهیمی پخته شده در تنور فرهنگ و هنر باشد.
ابراهیمی از جمله شخصیت های ممتاز فرهنگی است که عمر خود را به پای فرهنگ گذاشته و زندگی او زندگی مردی از جنس فرهنگ است.
دست مریزاد بر مسوولین شنبه که با فشار بر رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی دشتی، شنبه و اداره فرهنگ را از یک خادم و همکار بی مزد و منت محروم کردند.
اما ابراهیم عزیز:
همه بر سر زبانند و تو در میان جانی

• منبع خبر : نصیر بوشهر انلاین