بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیمِ

روز دوشنبه۲۶اسفند،حرم حضرت معصومه-سلام الله علیها-درقم به علت شیوع ویروس کرونا(کوید۱۹)بسته شدودرپی آن عده ای جلوحرم تجمع نمودندوباهنجارشکنی ،درب حرم راشکسته وبه داخل حرم رفتند.
وقتی این خبررامی خواندم؛حافظه ی تاریخی ام به عقب برگشت ومواردی هماننداین حادثه ی تلخ رابرایم متصورومجسم نمود که به پاره ای ازآنان اشاره می کنم:
یک:سال ۱۳۷۶،بعدازآنکه حضرت آیت الله منتظری(ره)نسبت به بعضی اموردریکی ازسخنرانی هایش انتقاداتی ابراز و اظهارکرده بود،موجی علیه وی راه افتاد.جمعیتی درمسجداعظم گردآمدند وسرانجام پس ازپایان یافتن سخنرانی آیت الله جوادی آملی ،خیل بسیاری باهویت معلوم،سوی بیت آیت الله منتظری روان شدند وآنچه نمی بایست اتفاق بیفتد،افتاد.
دو:در بیست وهفتم بهمن ۱۳۸۹،تجمع طلاب وروحانیوون درمدرسه فیضیه ومسجداعظم قم که باسخنرانی سیداحمد خاتمی همراه بود،حاضران علیه آیت الله هاشمی رفسنجانی،سیدمحمدخاتمی،میرحسین موسوی وکروبی شعارهایی سردادند.البته این پایان ماجرانبودودرهمان سال، به مدت چندروز، عصرها،همان جمعیت درمدرسه ی فیضیه اجتماع می کردندوعیناً شعارهای پیشین خودراتکرارمی نمودند،لیکن اضافه ای داشت وآنکه مرگ برآیت الله صانعی که مرجع تقلیداست،سرمی دادند.
سه:بیست ودوم بهمن ماه۱۳۹۱،سخنرانی دکترعلی لاریجانی،درحرم مطهر حضرت معصومه ی قم به آشوب کشیده شد.سه الی چهاردقیقه بعدازسخنرانی وی،عده ای سمت جایگاه سخنران مهروکفش پرتاب نمودند.درپی این تشنّج،دکترلاریجانی به ناچار،میان محافظانش مراسم راترک وازحرم مطهرخارج شد.
چهار:چهاردهم خرداد۱۳۹۵،بیست وهفتمین سالگردارتحال بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی-قدس سره-درحالی برگزاری بودوآیت الله سیدحسن خمینی، پیش ازسخنان مقام معظّم رهبری، دقایقی چندسخنانی رامطرح نمودکه عده ای باسردادن شعارهایی، سخنرانی وی راناتمام گذاشتند سرانجام وی نتوانست سخنرانی خودراتمام کند.البته چنین داستانی قبلاًهم رخ داده بودودربیست ویکمین سالگرد حضرت امام،هنگام سخنرانی سیدحسن، چنین فضایی راایجادنموده بودندوآیت الله سیدحسن خمینی بااین عبارت سخنرانی اش راپایان داد.”قطعاًدرحرم امام افرادی هستندکه ازاین گروه اندکی که شعارمی دهندبیزارهستند.همان طورکه می بینید،عده ای مانع سخنرانی می شوند،تابوده چنین بوده،هنوزبیست سال ازرحلت امام نگذشته است.
پنج:دوازدهم دی ماه ۱۳۹۴،آیت الله شیخ نمر،عالم شیعی عربستانی، بدست حکومت عربستان اعدام شدوموجی ازخشم علیه حاکمیت عربستان دردنیا راه افتادولی متاسفانه عده ای خود سردرایران به سفارت عربستان درتهران حمله ورشدندوبرگ برنده را ازدست حامیان شیخ نمردرجهان خارج نموده ودردست دولت عربستان نهادند.
آنچه دراین مقاله ارائه نمودم، مشت نمونه ی خرواراست.ومورد اخیری هم که در۲۶اسفندشاهدش بوده ایم، بدون شک آخرین موردنخواهدبود،امّاآنچه یادآوری اش دراینجا لازم است جهل مقدسی است که ازاین جماعت هتاک وخودسر بروزپیداکرده است وازهرزاویه که ملاحظه شود اصلاًقابل توجیه واغماض نیست.
به راستی این آشوب گران ازکجا خط مشی می گیرند؟!
دراین سالیان اخیر،افرادانبوهی بادفاع ازحرم حضرت زینب وحضرت رقیه-سلام الله علیهما-برازنده ی عنوان مدافعان حرم شدندکه شهیدحججی ودیگرحججی ها ازاین قوم وتبارند ومتاسفانه امروزه شاهدتولدواژه ای درداخل کشوریم که مهاجمان حرمند.وبا بی شرمی تمام افتخارهم می کنند.
این خودسران باشکستن درب حرم مطهرحضرت معصومه-سلام الله علیها-قباحت رابه اوج رسانده اند،باک ندارند که درقامت دینداری به اقدامات شرم آوردیگری هم دست یازند
امیدوارم اقشارمختلف جامعه به ویژه مراجع معظم تقلیداین عمل ناشایست راتقبیح ومحکوم نمایند.به امیدآنکه خردورزی سایه اش گسترده تر شود.

• منبع خبر : نصیر بوشهر