نظری و گذری از بازدیدم در اردوگاههای یرموک ، صبرا و شتیلا
*من از فلسطینم‌ ، آواره ام و در میان دولتهای عرب تنها*

✍️.دکتر عبدالرحیم مهرور. بوشهر

فلسطین سرزمینی با سه دین بزرگ الهی یهود ، مسیحیت و اسلام با قدمتی ۷
هزار ساله و پیامبرانی اولوالعزم موسی عیسی و محمد مصطفی (ع) با کتابها
ی تورات ، انجیل و قرآن که میتواندبرای بشریت آزادی و انسانیت را به
ارمغان بیاورد اما اکنون ادیان هم بصورت ابزاری اسیر چنگالهای اهر یمنان صهیون ، فالانژ و داعشی قرارگرفتند که بجز خون و خونریزی برایبشریت دستاوردی ندارد .

حدود ۲۰ سال قبل بخاطر اصالت انسانی و حس جامعه شناسی و انسان
دوستانه ای که نسبت به آوارگان داشتم
به اردوگاه یرموک در سوریه و سپس اردوگاه صبرا و شتیلا به بیروت که روزی
معروف به عروس خاورمیانه بود رفتم .

*اردوگاه یرموک* :
اردوگاهی متروکه در جنوب دمشق ،نمناک و غمناک با کوچه های غبار
گرفته از غم و تنگ و تاریک که این غم حاصل آوارگی و دربدری بود .
غمی که نه تنها از چهره دیوارهایش می بارید بلکه همراه با یاس بر چهره
ساکنانش از پیر و جوان و کودک میدرخشید با یکی از سالخوردگان آن
وادی توسط یک مترجم همکلام شدم پیرمردی که با هر کلمه هزاران راز
داشت و هزاران اشک از چشمانش سرازیر می شد پیر مردی رنجور و
با قامتی خمیده و با آرزوی ۵۰ سالهای از آوارگی و انتظار به بازگشت به
وطن ، انتظار از اینکه روزی با خانوادهاش به فلسطین برگردد و در زادگاهش
*دفن ، دفن و فقط دفن* شود .لازم به توضیح است که ۶ سال قبل هم داعش
نیمی از این اردوگاه را گرفت و قتل عامفجیعی انجام داد .

*اردوگاه صبرا و شتیلا*:
اردوگاهی در شهر بیروت که آوارگان فلسطینی در آنجا سالها با فقر و
فلاکت و تنهایی روزگار را سپری می کردند تا اینکه ۴۱ سال قبل در طی دو
روز متوالی با توطئه از قبل هماهنگی شده با فالانژیستهای مسیحی لبنان
از طریق دریا راه را برای اسرائیل جهت کشتار آوارگان به فرماندهی شارون باز
کردند و ۲۰۰۰ نفر از مردم بی پناه در سایه ضمانت آمریکا که بظاهر باید
از جان غیر نظامیان حمایت می کرد
کشتاری بیرحمانه و بیشرمانه بنیان نهادند به گونه ای که به زنان تجاوز
شد و کودکان و افراد سالخورده را مثله کردند .

بله از صبرا می گویم ، صبرایی که دیگرصبرش تمام شده و از در و دیوارهایش
خون می ریزد و آثار مخرب جنگ (جایگلوله های توپ و خمپاره ) روی
ساختمان‌هایش بعنوان یادبود کشتهشدگان هنوز باقی مانده و اکنون با
مردان و زنان صبوری که صبری ۷۵ ساله برای رفتن به زادگاهشان را لحظه
شماری کرده و قلبشان به تپش افتاده است .

۱۴۰۲/۸/۷

• منبع خبر : نصیر بوشهر انلاین